Δημήτριος Μπέης

Πολιτικός και δικηγόρος, από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης στη χώρα μας.

Ο Δημήτριος Μπέης γεννήθηκε το 1928 στην Έδεσσα. Ως μαθητής Γυμνασίου στην Αθήνα έλαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση κατά τη διάρκεια της Κατοχής, ενώ κατά τη διάρκεια των Δεκεμβριανών (1944) συνελήφθη και στάλθηκε από τους Άγγλους στο στρατόπεδο της Ελ Ντάμπα στην Αίγυπτο.

Φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και μετείχε στην ομάδα που ανέτρεψε τα διορισμένα φοιτητικά συμβούλια. Διατέλεσε αντιπρόεδρος του πρώτου αιρετού φοιτητικού οργάνου, της ΔΕΣΠΑ (Διοικούσα Επιτροπή Συλλόγων Πανεπιστημίου Αθηνών). Συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι, όπου εκλέχτηκε πρόεδρος των Ελλήνων σπουδαστών.

Ως δικηγόρος μετείχε στις μεγάλες δίκες της δεκαετίας του '50 και '60 κατά φοιτητών και εργατών που διώκονταν για τα φρονήματά τους από τις κυβερνήσεις Καραμανλή. Ηγήθηκε των δικαστικών αντιπροσώπων που κατήγγειλαν τις εκλογές «βίας και νοθείας» της 29ης Οκτωβρίου 1961 και υπήρξε ενεργό μέλος στον «Ανένδοτο Αγώνα», που είχε κηρύξει ο Γεώργιος Παπανδρέου.

Από πολύ νέος ασχολήθηκε με την Τοπική Αυτοδιοίκηση και στις 5 Ιουλίου 1964 εξελέγη δήμαρχος Ζωγράφου σε ηλικία 36 ετών. «Όταν τον Ιούλιο του 1964 εκλέχτηκα Δήμαρχος Ζωγράφου, γνώριζα ήδη τα προβλήματα της πόλης μας, για την οποία το όραμά μου ήταν να γίνει «μια ανθρώπινη πόλη» από την πρώτη μέρα έκλεισα το δικηγορικό μου γραφείο, γιατί πιστεύω ότι κάθε δήμαρχος οφείλει ν’ ασχολείται ολόκληρο το 24ωρο αποκλειστικά με το Δήμο. Κάθε ενασχόλησή του με άλλα θέματα, γίνεται πάντοτε σε βάρος των καθηκόντων του και των υποχρεώσεων που έχει προς την πόλη και τους κατοίκους της» γράφει στην αυτοβιογραφία του Πορεία ζωής... Για μια ανθρώπινη πόλη (2010, Λιβάνης).

Την περίοδο της απριλιανής δικτατορίας (1967-1974) φυλακίστηκε και δικάστηκε δύο φορές από στρατοδικείο. Το 1974 εντάχθηκε στο ΠΑΣΟΚ κι ένα χρόνο αργότερα επανεξελέγη δήμαρχος Ζωγράφου στις εκλογές της 30ης Μαρτίου 1975, με ποσοστό 64%. Με δύο επιτυχημένες δημαρχιακές θητείες στο ενεργητικό του στου Ζωγράφου, με σύγχρονο προφίλ, πρωτοποριακές προτάσεις και εκπροσωπώντας μια νέα γενιά ανθρώπων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, έθεσε υποψηφιότητα στον Δήμο Αθηναίων και εξελέγη δήμαρχος με την υποστήριξη του ΠΑΣΟΚ και των λοιπών «δημοκρατικών δυνάμεων» στον δεύτερο γύρο των εκλογών της 22ας Οκτωβρίου 1978, έχοντας ως αντίπαλο τον υποστηριζόμενο από τη Νέα Δημοκρατία, Γεώργιο Πλυτά, πρώην Δήμαρχο Αθηναίων (1964-1967).

Επανεξελέγη δήμαρχος Αθηναίων στις επαναληπτικές εκλογές της 24ης Οκτωβρίου 1982, έχοντας ως αντίπαλο τον βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας και μετέπειτα πρωθυπουργό Τζανή Τζανετάκη. Έθεσε υποψηφιότητα για τη Δημαρχία της Αθήνας και στις δημοτικές εκλογές της 12ης Οκτωβρίου 1986, αλλά ηττήθηκε από τον βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας και μετέπειτα πρόεδρο του κόμματος, Μιλτιάδη Έβερτ. Παράλληλα με την δημαρχιακή του θητεία διετέλεσε πρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων (ΚΕΔΚΕ) από το 1979 έως το 1986.

Το 1989 πέρασε στην κεντρική πολιτική σκηνή και στις εκλογές της 18ης Ιουνίου 1989 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής στην Α' Αθηνών με το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ. Στις 18 Ιουλίου 1989 ορίστηκε εισηγητής στη δωδεκαμελή προανακριτική επιτροπή που συνέστησε η Βουλή για να διερευνήσει ευθύνες υπουργών της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, στην υπόθεση του γιουγκοσλαβικού καλαμποκιού. Επανεξελέγη βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές της 5ης Νοεμβρίου 1989, της 8ης Απριλίου 1990 και της 10ης Οκτωβρίου 1993.

Στις 24 Σεπτεμβρίου 1990 στο 2ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος, στις 20 Δεκεμβρίου 1993 μέλος του προεδρείου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ και στις 24 Ιανουαρίου 1994 γραμματέας της. Στις 17 Απριλίου 1994, στο 3ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, εξελέγη αναπληρωματικό μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος. Τον Οκτώβριο του 1995 υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Ομίλου «Γιώργος Γεννηματάς».

Στις 11 Ιουνίου του 1998 διαγράφηκε από το ΠΑΣΟΚ, μετά την άρνησή του να αποσύρει την υποψηφιότητά του ως ανεξάρτητος υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων, όταν το ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη υποστήριξε την καταστροφική, όπως αποδείχτηκε, υποψηφιότητα της Μαρίας Δαμανάκη. Στις εκλογές της 11ης Οκτωβρίου του 1998 πήρε μέρος στις δημοτικές εκλογές ως ανεξάρτητος υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων υποστηριζόμενος από το ΔΗΚΚΙ και έλαβε το 12,70% των ψήφων, έναντι 16,40% της Μαρίας Δαμανάκη και 57,70% του εκλεγέντος Δημάρχου Αθηναίων Δημήτρη Αβραμόπουλου.

Η παρουσία του Δημήτρη Μπέη αποτέλεσε σταθμό στο αυτοδιοικητικό κίνημα. Διαμόρφωσε τη γενιά των αυτοδιοικητικών στελεχών που πίστεψαν ότι δεν αρκεί ο δήμαρχος να είναι διεκδικητικός εναντίον της κυβέρνησης· οφείλει να παράγει και έργο στο Δήμο του. Με τις δυναμικές του παρεμβάσεις και καταλήψεις αποκτήθηκαν κοινόχρηστοι χώροι εκατοντάδων στρεμμάτων, κατασκευάστηκαν άλση, πλατείες, αθλητικά κέντρα και δεκάδες κτίρια για το κοινωνικό έργο των δύο Δήμων -Ζωγράφου και Αθηναίων- τους οποίους υπηρέτησε.

Ο Δημήτριος Μπέης πέθανε στις 25 Οκτωβρίου 2012, σε ηλικία 84 ετών. Ήταν παντρεμένος και είχε μία κόρη.