Χατζηαντώνης Βισβίζης

Ο Θρακιώτης πλοιοκτήτης Χατζηαντώνης Βισβίζης προσέφερε αξιόλογες υπηρεσίες στα πρώτα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης με το μπρίκι του «Καλομοίρα», το οποίο ήταν εξοπλισμένο με 16 κανόνια, αλλά και με τις οικονομικές συνεισφορές του για τους σκοπούς του Αγώνα.

Ο Χατζηαντώνης Βισβίζης γεννήθηκε στον Αίνο της Θράκης, μια πανάρχαια πόλη στις εκβολές του ποταμού Έβρου (σημερινό Ενέζ Τουρκίας) και μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία στις Μηλιές του Πηλίου. Στις 23 Μαρτίου 1821 φόρτωσε στην «Καλομοίρα» όπλα και άλλα εφόδια που είχε συγκεντρώσει ο Σερραίος αγωνιστής Εμμανουήλ Παπάς και προορίζονταν για το Άγιον Όρος. Λίγο αργότερα, αφού επιβίβασε στο καράβι του τη γυναίκα του Δόμνα και τα παιδιά του, ενώθηκε με τον ψαριανό στολίσκο, που με επικεφαλής τον Ανδρέα Γιαννίτση δρούσε στο Βόρειο Αιγαίο.

Τον Νοέμβριο του 1821, μετά τις δυσμενείς εξελίξεις της Επανάστασης στη Χαλκιδική, παρέλαβε με το πλοίο του τον Εμμανουήλ Παπά για να τον μεταφέρει στην Ύδρα. Ο Παπάς πέθανε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού και ο Βισβίζης, μετά την παράδοση του νεκρού στους Υδραίους, έπλευσε στον Ευβοϊκό Κόλπο για να βοηθήσει στις επιχειρήσεις της Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας.

Σύμφωνα με έγγραφο του Οδυσσέα Ανδρούτσου (Απρίλιος 1822), ο Βισβίζης διέθεσε για τον Αγώνα «τρία κανόνια του κάμπου», σημαντική ποσότητα μπαρουτιού, «μπάλες των κανονιών» και τρόφιμα.

Ο Χατζηαντώνης Βισβίζης πέθανε ξαφνικά πάνω στο πλοίο του στις 21 Ιουλίου 1822 και τάφηκε στην εκκλησία των Αγίων Αναργύρων στη Λιθάδα (Λιχάδα) της Βόρειας Εύβοιας. Ο συμπατριώτης του αγωνιστής του ‘21 και συγγραφέας Κάρπος Παπαδόπουλος (δεκαετία του 1790-1871), αφήνει την υπόνοια ότι μπορεί να τον έβγαλαν από τη μέση οι αντίπαλοι του Οδυσσέα Ανδρούτσου στον Άρειο Πάγο, επειδή ο ίδιος προηγουμένως είχε αρνηθεί να δολοφονήσει τον Ανδρούτσο όταν είχε επισκεφθεί το πλοίο του.

Μετά τον θάνατό του τη διεύθυνση της «Καλομοίρας» ανέλαβε η γυναίκα του Δόμνα Βισβίζη (1783-1850).