Γιώργος Σκούρτης

Ο Γιώργος Σκούρτης υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους έλληνες θεατρικούς συγγραφείς, ιδίως με το έργο του «Οι Νταντάδες» (1970), το οποίο αποτελεί σταθμό στη σύγχρονη ελληνική δραματουργία. Εκτός από θεατρικά έργα, έγραψε διηγήματα, νουβέλες, μυθιστορήματα, σενάρια, καθώς και στίχους τραγουδιών.

Ο Γιώργος Σκούρτης γεννήθηκε το 1940 στην Αθήνα, όπου μεγάλωσε κι έζησε όλη τη ζωή του. Στα ελληνικά γράμματα πρωτοεμφανίστηκε το 1966 με τη συλλογή διηγημάτων «Το ημερολόγιο του D.S» και ως θεατρικός συγγραφέας το 1970 με το έργο «Οι Νταντάδες», που ανέβηκε στο Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν, σε σκηνοθεσία Γιώργου Λαζάνη, με τους Θύμιο Καρακατσάνη, Γιάννη Μόρτζο και Νίκο Μπουσδούκο. Η σκληρή και αποκαλυπτική γλώσσα του, το χιούμορ του, αλλά και η θεματολογία του επηρέασαν την εξέλιξη της νεοελληνικής δραματουργίας.

Ακολούθησαν τα έργα: «Οι μουσικοί», «Οι εκτελεστές», «Οι ηθοποιοί», «Κομμάτια και θρύψαλα», «Ο Καραγκιόζης παρά λίγο Βεζύρης», «Απεργία», «Το θρίλερ του έρωτα», «Η δίκη του Σωκράτη, «Η κωμωδία του βασιλιά Ιουγούρθα», «Υπόθεση Κ.Κ.», «Εφιάλτες» και άλλα, πολλά από τα οποία ανέβηκαν στο Θέατρο Τέχνης και το Εθνικό Θέατρο. Έγραψε επίσης νούμερα για τις πρωτοποριακές επιθεωρήσεις της Ελεύθερης Σκηνής.

Επιτυχία γνώρισε και το πεζογραφικό έργο του Γιώργου Σκούρτη («Mπάρμπα-Tζωρτζ», «Αυτά κι άλλα πολλά», «Ιστορίες με πολλά στρας», «Το χειρόγραφο της Ρωξάνης», «Το συμπόσιο της Σελήνης», «Πήδημα Θανάτου», «Ο Κίλερ», «Αυτός ο μπάτσος»), φέρνοντας στο ελληνικό λογοτεχνικό τοπίο μία ιδιαίτερη γραφή, ωμή και ρεαλιστική, με ιδιαίτερο χιούμορ και σαρκασμό και επηρεάζοντας τους νεότερους συγγραφείς, με το καινούργιο ήθος και ύφος της γραφής του.

Τα θέματα του Γιώργου Σκούρτη έχουν να κάνουν με το δίδυμο Πολίτης - Εξουσία, με ξεκάθαρο το στοιχείο της κοινωνικοπολιτικής καταγγελίας, αλλά και την ψυχολογική εμβάθυνση στις διαπροσωπικές σχέσεις και τις υπαρξιακές αγωνίες του σύγχρονου παγκοσμιοποιημένου ανθρώπου. Τα δύο - μικρά, αλλά πολυδιαβασμένα - βιβλία του «Εκποίηση», και «Νύχταθλο», είναι μία «εκ βαθέων» καταγραφή στίχων, ερωτικών σπαραγμάτων και νυχτερινών κατανύξεων.

Ο ποιητικός κύκλος του Γιώργου Σκούρτη «Μετανάστες», που μελοποιήθηκε από τον Γιάννη Μαρκόπουλο με ερμηνευτές τον Λάκη Χαλκιά και τη Βίκυ Μοσχολιού, περιγράφει με τον πιο αυθεντικό τρόπο τη μοίρα των χιλιάδων Ελλήνων που αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στις φάμπρικες της Δυτικής Ευρώπης. Ο δίσκος κυκλοφόρησε το 1974 και περιέχει πασίγνωστα τραγούδια, όπως «Η Φάμπρικα», «Μιλώ για τα παιδιά μου» και «Η Αντάρα, το Λενάκι και η Ρηνιώ».

Δύο από τα πιο γνωστά τραγούδια σε στίχους δικούς του είναι το αντιπολεμικό «Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί» σε μουσική Γιάννη Μαρκόπουλου και ερμηνευτή τον Νίκο Ξυλούρη και η μεγάλη λαϊκή επιτυχία της δεκαετίας του ‘80 «Ανεπανάληπτος» σε μουσική Κώστα Καράλη και ερμηνεία του Τόλη Βοσκόπουλου. Στίχους του Γιώργου Σκούρτη έχουν μελοποιήσει ακόμη οι Σταύρος Ξαρχάκος, Δήμος Μούτσης, Χρήστος Νικολόπουλος, Γιώργος Κατσαρός, Γιάννης Ζουγανέλης και Γιάννης Σπυρόπουλος-Μπαχ.

Ο Γιώργος Σκούρτης πέθανε στις 18 Νοεμβρίου 2018 στην Αθήνα, σε ηλικία 78 ετών. Από τον γάμο του με την ποιήτρια και ηθοποιό Αγγελική Ελευθερίου (1940-2015), αδελφή του Μάνου Ελευθερίου, απέκτησε ένα γιο. Η κηδεία του έγινε στις 21 Νοεμβρίου από το Α’ Νεκροταφείο της Αθήνας δημοσία δαπάνη.