Από τους δημοφιλέστερους έλληνες ηθοποιούς ο Γιώργος Κωνσταντίνου έχει να επιδείξει μια πολύχρονη και σημαντική καριέρα στο θέατρο, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Πολύπλευρο ταλέντο εκτός από ηθοποιός διακρίθηκε και ως σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Έγινε ευρύτερα γνωστός από δύο ρόλους του στην μεγάλη οθόνη: του νεαρού φοιτητή στην κωμωδία του Αλέκου Σακελλάριου «Χτυποκάρδια στο θρανίο» (1963) και του βλοσυρού Αντωνάκη στην κωμωδία του Γιώργου Τζαβέλλα «Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα» (1965).
Ο Γιώργος Κωνσταντίνου γεννήθηκε στη Αθήνα στις 27 Οκτωβρίου 1934 (υπάρχει και η εκδοχή της 26ης Οκτωβρίου). Μεγάλωσε στο κέντρο της Αθήνας, στην πλατεία Βάθης, «ανάμεσα σε καμιά εβδομηνταριά οίκους ανοχής και σε μια εκκλησία». Γονείς του ήταν δύο δημοφιλείς ηθοποιοί της εποχής, πρωταγωνιστές της οπερέτας, ο Μιχάλης Κωνσταντίνου και η Νίτσα Φιλοσόφου.
Μεγάλωσε με την γιαγιά του, λόγω των καλλιτεχνικών υποχρεώσεων των γονέων του, τα σκληρά χρόνια της Κατοχής και του Εμφυλίου. Το βάπτισμα του πυρός στο θέατρο το πήρε σε νεαρή ηλικία, όταν λόγω του ύψους του, οι γονείς τον έβαζαν να παίζει διάφορα ρολάκια στις περιοδείες τους ανά την Ελλάδα. Ο ίδιος μάλλον δεν ήθελε να γίνει ηθοποιός, γιατί όταν τελείωσε το σχολείο γράφτηκε στην σχολή Πάλμερ για να γίνει ηλεκτρολόγος.
Η μητέρα ήταν αυτή που του άλλαξε γνώμη και με δική της προτροπή γράφτηκε στη δραματική σχολή του Τάκη Μουζενίδη για να δοκιμάσει την τύχη του στην υποκριτική. Εκεί είχε συμμαθητές τους κατοπινούς γνωστούς ηθοποιούς, Άννα Ματζουράνη, Μπεάτα Ασημακοπούλου και Κατερίνα Γώγου. Η σχολή όμως έκλεισε και ο Γιώργος Κωνσταντίνου έδωσε εξετάσεις χωρίς επιτυχία στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Τον δέχτηκε όμως ο Κάρολος Κουν, με στη σχολή του και εκεί έκανε τις πρώτες του εμφανίσεις στο θέατρο, ανάμεσα σε άλλα τον Ερμή στον «Πλούτο» του Αριστοφάνη.
Το καλοκαίρι του 1962, ύστερα από μια σεζόν με την Αλίκη Βουγουκλάκη, επιλέχτηκε από τον Μάνο Χατζιδάκι, μαζί με άλλους νέους ηθοποιούς εκείνης της εποχής, όπως ο Γιώργος Μαρίνος, ο Φαίδων Γεωργίτσης, ο Κώστας Καφάσης, η Βέρα Κρούσκα και ο Γιώργος Μεσσάλας, για την θρυλική παράσταση «Οδός Ονείρων», στην οποία πρωταγωνιστούσαν ο Δημήτρης Χορν, η Ρένα Βλαχοπούλου και η Μάρω Κοντού.
Η παράσταση έκανε πάταγο και τον επόμενο χειμώνα η Αλίκη τον φώναξε στο θέατρο Ρεξ, όπου θα ανέβαζε το έργο του Μπέρναρ Σο «Καίσαρ και Κλεοπάτρα» σε σκηνοθεσία Αλέξη Σολομού. Ένα από τα τραγούδια του έργου, που έγραψε ο Μάνος Χατζιδάκις, το «Ένα γαλάζιο φόρεμα» ερμήνευε ο Γιώργος Κωνσταντίνου.
Η παράσταση σημείωσε παταγώδη αποτυχία και σε ένα μήνα αντικαταστάθηκε από την κωμωδία του Αλέκου Σακελλάριου «Χτυποκάρδια στα θρανία», όπου δόθηκε στον Γιώργο Κωνσταντίνου ο ρόλος ενός φτωχού φοιτητή, ο οποίος δίνει ιδιαίτερα μαθήματα στην Αλίκη και περιγράφει σε ένα γκαρσόνι το προφιτερόλ. Ο ρόλος αυτός απογείωσε την καριέρα του νεαρού ηθοποιού και η σπουδαία αυτή του επιτυχία επαναλήφθηκε το επόμενο καλοκαίρι στην κινηματογραφική μεταφορά του έργου.
Ο Γιώργος Κωνσταντίνου είχε πρωτοεμφανιστεί στον κινηματογράφο το 1961 στην κωμωδία του Ντίνου Δημόπουλου «Η Λίζα και η άλλη» με πρωταγωνίστρια την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Έκτοτε έπαιξε σε λίγες ταινίες, περί τις 25, σε αντίθεση με άλλους έλληνες δημοφιλείς ηθοποιούς της εποχής του. Η πιο χαρακτηριστική από όλες ήταν η κωμωδία του Γιώργου Τζαβέλλα «Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα», δίπλα στην Μάρω Κοντού, στον ρόλο του βλοσυρού και αυταρχικού Αντωνάκη. Η τελευταία του, μέχρι στιγμής, εμφάνισή του στην μεγάλη οθόνη ήταν το 2012 στην δραματική ταινία του Χριστόφορου Παπακαλιάτη «Αν...».
Σε αντίθεση με την μεγάλη, ο Γιώργος Κωνσταντίνου, ήταν ιδιαίτερα δραστήριος στην μικρή οθόνη, όπου έγραψε και έπαιξε σε πολλές αγαπημένες τηλεοπτικές σειρές («Ανθρώπινες ιστορίες», «Άσε τον κόσμο να γελάσει», «Τα Εφτά Κακά της Μοίρας μου», «Πατήρ, Υιός και Πνεύμα» κ.α).
Ο δημοφιλής ηθοποιός που κρατάει την προσωπική του ζωή ως επτασφράγιστο μυστικό, έχει παντρευτεί δύο φορές και έχει αποκτήσει δύο παιδιά.