Νίκος Καργόπουλος

Έλληνας πολιτικός του σοσιαλιστικού χώρου και αντιστασιακός την περίοδο της Χούντας των Συνταγματαρχών.

Ο Νίκος Καργόπουλος γεννήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 1948 στην Αθήνα. Από 15 χρονών οργανώθηκε δραστήρια στη Νεολαία της ΕΔΑ και, στη συνέχεια, στη Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη.

Φοιτητής στο Χημικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών από το φθινόπωρο του 1966, αναμίχθηκε δραστήρια από την πρώτη ημέρα στην αντιδικτατορική Αντίσταση, με αποτέλεσμα να μπει νωρίς στο στόχαστρο των διωκτικών αρχών της χούντας και να συλληφθεί στη διάρκεια των γεγονότων της κηδείας του Γεωργίου Παπανδρέου στις 3 Νοεμβρίου 1968. Δικάστηκε από το στρατοδικείο της δικτατορίας, καταδικάστηκε σε διετή φυλάκιση και εξέτισε την ποινή του στις φυλακές Αβέρωφ και Κορυδαλλού. Αποφυλακίστηκε στις 26 Μαρτίου του 1970.

Οι χουντικές πρυτανικές αρχές του πανεπιστημίου τον απέβαλαν από το πανεπιστήμιο και του αφαίρεσαν τη φοιτητική ιδιότητα, κατά πάγια πρακτική εναντίον όλων των φυλακισθέντων ή εξορισθέντων αντιστασιακών φοιτητών και σπουδαστών. Μετά και τη διακοπή της αναβολής στράτευσης λόγω σπουδών, το 1972 κλήθηκε και υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία υπό δυσμενέστατες συνθήκες.

Ο Νίκος Καργόπουλος έγινε περισσότερο γνωστός όταν εντάχθηκε στο ΠΑΣΟΚ, το 1975 και σε σύντομο χρονικό διάστημα αναδείχθηκε στην ιεραρχία του Κινήματος, φθάνοντας μέχρι τη θέση του Γραμματέα της πανίσχυρης, τότε, Επιτροπής Οργανωτικού. Διαφώνησε σε πολλές από τις επιλογές του ΠΑΣΟΚ και είναι χαρακτηριστικό ότι αποχώρησε, λόγω διαφωνιών, από το Κίνημα το 1981, όταν όλοι εγγράφονταν μαζικά.

Αποχωρώντας από το ΠΑΣΟΚ, μαζί με άλλους συναγωνιστές του συνέπηξαν το Αγωνιστικό Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΑΣΚΕ), από τις γραμμές του οποίου αγωνίστηκε μέχρι την τελευταία στιγμή με το σθένος και την επιμονή που τον χαρακτήριζαν πάντα. Υπήρξε δραστήριο μέλος του Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αγωνιστών 1967-1974 (ΣΦΕΑ) από την ίδρυσή του.

Ο Νίκος Καργόπουλος πέθανε στις 19 Δεκεμβρίου 2014, έπειτα από σκληρή και σύντομη αναμέτρηση με τον καρκίνο.