Οι Μπαντίδοι και το Γαϊτανάκι είναι εθιμικά αποκριάτικα δρώμενα που τελούνται στην πόλη της Άρτας, με κύρια χαρακτηριστικά τις μεταμφιέσεις, τις πατινάδες με συνοδεία παραδοσιακής ζυγιάς και τις στάσεις σε καθορισμένα σημεία, όπου επιτελούνται ορχηστικά επεισόδια με περιπαικτικά δίστιχα, με κύκλιους αποκριάτικους χορούς.
Έχουν τις ρίζες τους στους αρχαίους χρόνους και συνεχίζονται κατά τη βυζαντινή περίοδο, ενώ επί Τουρκοκρατίας, επί Σουλτάνου Μουράτ στη Θεσσαλονίκη το 1448, οι Αρτινοί αποκτούν το προνόμιο να συνεχίσουν να έχουν το δικαίωμα της γιορτής της Αποκριάς και να φοράνε προσωπίδες.
Από τις αρχές του 18ου αιώνα, το Αρτινό Καρναβάλι εμπλουτίζεται με τους Μπαντίδους και τα σατιρικά τους δίστιχα, το Γαϊτανάκι, τον Πανάρετο, τους Γενίτσαρους και τις Νύφες, τις Μπαούτες, τη Γκαμήλα, τις 7 Δυνάμεις και τον Ξυλοπόδαρο, την Αρκούδα και τη Μαϊμού.
Επί γερμανικής κατοχής σταμάτησαν τα αποκριάτικα δρώμενα, στη συνέχεια τηρούνται σταδιακά προσαρμοσμένα στις νέες συνθήκες, χάνονται στη Δικτατορία και επανεμφανίζονται το 1980, όταν αναβιώνουν από τον Μουσικοφιλολογικό Σύλλογος Άρτας «Σκουφάς» και από άλλους συλλόγους της πόλης και των γύρω χωριών.
Επί Τουρκοκρατίας, οι Μπαντίδοι ήταν ομάδες νεαρών που έβγαιναν στους δρόμους της Άρτας σε μπουλούκια, εκμεταλλευόμενοι την άδεια που είχε δώσει ο Σουλτάνος στους Αρτινούς να γιορτάζουν τις Απόκριες. Σατίριζαν την εξουσία ή επιφανή πρόσωπα, τραγουδώντας αυτοσχέδια δίστιχα, πολλές φορές με ερωτικό περιεχόμενο για να εξωτερικεύουν τους καημούς τους. Την Καθαρά Δευτέρα συγκεντρώνονταν κάτω από το τουρκικό φυλάκιο στο κάστρο. Οι Τούρκοι δεν μπορούσαν να τους σταματήσουν, γιατί είχαν την άδεια του Σουλτάνου και τους έβριζαν με δίστιχα, βγάζοντας έτσι την οργή του κόσμου για τον κατακτητή.
Στη σύγχρονη εκδοχή τους, οι Μπαντίδοι είναι μπουλούκια δέκα-δεκαπέντε ανδρών, οι οποίοι την Πέμπτη και την Παρασκευή πριν από τη Μεγάλη Αποκριά, ξεκινούν από τις γειτονιές της Άρτας τραγουδώντας και πειράζοντας τον κόσμο. Καταλήγουν στις κεντρικές οδούς της πόλης, σατιρίζοντας την επικαιρότητα, πρόσωπα και καταστάσεις.
Το Σάββατο της Αποκριάς οι συμμετέχοντες, φορώντας μάσκες και ντυμένοι είτε ως γενίτσαροι είτε ως νύφες, βγαίνουν στους κεντρικούς δρόμους της πόλης και στις γειτονιές. Κάθε λίγο σταματούν και πλέκουν το γαϊτανάκι, ένα ξύλο που στην κορυφή του δένονται και κρέμονται δώδεκα κορδέλες, όσοι και οι μήνες του χρόνου, πότε με συρτούς χορούς, πότε με τσάμικα (ιδιαίτερη μελωδία με το όνομα Γαϊτανάκι) και στο τέλος με τα μαλώματα των βιολιτζήδων. Μετά το πλέξιμο ακολουθούν αποκριάτικα δρώμενα και χοροί.
Τα έθιμα αυτά, που αποτελούν σημαντική έκφραση της συλλογικής μνήμης και ταυτότητας της πόλης της Αρτας και των απανταχού Αρτινών, εντάχθηκαν στο Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς του υπουργείου Πολιτισμού στις 17 Αυγούστου 2023.
Γίνε συνδρομητής με μόλις 
Facebook
Google