Εκποίηση

Ο μαύρος αλέκτωρ
και το λειρί του να τρέμει
ο πρώτος σπασμός
της ερχόμενης μέρας

Ξημερώνει μέρα πολύκροτη

Τόσα και τόσα γεγονότα βουίζοντας
στις εισόδους και στις παρόδους της αγοράς
πολυτονική μουσική
για την ηδονή του κορμιού και του κέρδους
Τα πρωινά παραρτήματα πνέοντας
στη χοάνη της σαν ανεμοστρόβιλοι
ως την οροφή παλλόμενα στόματα
χείλια και φιλιά φυσερά τ' ουρανού

Και στο βάθος του τούνελ ο αργυρόηχος ίλιγγος

Για δες ένα ζευγάρι εκεί πάνω, φώναξα
από το πολύ στροβίλισμα έγινε νόμισμα
ουράνια σφαίρα σε περιφορά δύο όψεων
κι όπου να 'ναι θα σκάσει
κορώνα γράμματα κάτω στ’ οδόστρωμα
(«Τί κάλπικη υδρόγειος η αγάπη μας!»}
Και τώρα η σειρά σας... Ανακλιθήτε
καθένας στην περιστροφική πολυθρόνα του
στον αναβατήρα σας cher και συ σύντροφε
ακρωτηριασμένε από την παγκόσμια ευτυχία
Όλοι επί ποδός... Προσδεθήτε, εκτοξευτήτε
για το κυνήγι της σκύλας Επιτυχίας
Η σκύλα θεά! Θα μας λιανίσει έναν-έναν
μπήκε στην αγορά μυστικός υλοτόμος
σαν καρδιοσχίστης και σαν το σαράκι
σαν το σαράκι του δέντρου της Γνώσεως
να σχίζεται η ρίζα
και τα πουλιά στα κλαδιά να σαρώνονται

Χιλιάδες δούναι-λαβείν ανεμόδαρτα

Στο βάθος του τούνελ αλυσίδα από Τράπεζες
των Ημεδαπών των Εταίρων των Διεθνών Forum
απ’ όλα τα στόμια ο αργυρόηχος λόξυγγας
κι η κίτρινη σκόνη να κυκλοφορεί στα αιμοσφαίρια
ο κίτρινος ίλιγγος
Πριμοδοτήστε Ποντάρετε Υπογράψτε Περάστε τα
από χέρι σε χέρι στη σημαδεμένη θυρίδα
Κι από κάτω άλλοι κύκλοι... Ζυγοί των ζυγών
από την Τράπεζα Παροχών στην Τράπεζα Πίστεως
(«Για ποια ανάληψη μιλάς αδερφέ μου;»)
Οι γνωστές παροχές.... Η πίστη τα οράματα
όλα στο σφυρί, διαμαρτυρημένα

Από τον καρποσυλλέκτη Αδάμ ως τον Άνταμ
τί χάσμα!
αυτοδιαχείριση, μερκαντιλισμός, εκβιομηχάνιση
κι η συσσώρευση κεφαλαίου έλεγε ο Μαρξ
ανεξέλεγκτη σαν του μάγου
όχι του μάγου που ήξερε να μεταμορφώνεται
παίρνοντας τη μορφή του χρυσού του φιδιού
ή του στίχου
με τα κέρατα στα δυο σκέλια της φουρκισμένης
(guarda le piu violent! passioni, τόνιζ' ο Ποιητής)
αλλά του μάγου που παραφρόνησε κι όρμησε
εξουσιασμένος απ’ τη μαγεία του έρμαιος
των σκοτεινών δυνάμεων που ο ίδιος ξεσήκωσε
αναρχούμενος μες στην κυκλοθυμία της αγοράς
Τέτοια κι η συσσώρευση κεφαλαίου στις μέρες μας
Η συσσώρευση θλίψης, συμπλήρωσε ο Σιγισμούνδος

(Ο θείος Κάρολος ο δαιμόνιος Σιγισμούνδος)

Και τώρα σας μιλώ σαν από κυλιόμενη σκάλα
Τόσα οδοντωτά γεγονότα... Από πού να πιαστείς;
Η μεταμόρφωση αέναη... Κι η πόλη βραδιάζοντας
με κλειστές τις εξόδους της ηχεί σαν κερματοδέκτης
όπου περνά ο καθένας κι αφήνει τη μέρα του
κι ύστερα βιάζεται να χωθεί μες στο σπίτι
κι εκεί οληνύχτα διασκεδάζει την πλήξη του
πυροβολώντας με το τηλεκοντρόλ την οθόνη
Οι πρώτες σκηνές τα γνωστά και τα τετριμμένα
νονοί της μαφίας πρωθυπουργοί και νυμφίδια
κι άλλα τέτοια - φτηνή χαρμολύπη
Έξω ένας γύπας αποτελειώνει τη μέρα
και μέσα άλλα γεγονότα - σφαγεία
Τα λόγια πολτός
σαν το αίμα που τρέχει
Η κίνηση της οδού Σοφοκλέους ραγδαία
οι τιμές άνω-κάτω... Καιρός θυελλώδης
χιονίζει
από την οθόνη ως τη μακρινή μου πατρίδα

Μετά τα μεσάνυχτα προβολή της ταινίας
Oι έμποροι των εθνών η γνωστή επανάληψη
(το αίμα δεν λειώνει λεκιάζει το χιόνι)
Και το ματς μεταξύ δολαρίου και μάρκου
μετά τα μεσάνυχτα
συνεχίζεται

Γιάννης Δάλλας
Γιάννης Δάλλας (1924 - 2020)

έλληνας ποιητής, δοκιμιογράφος και κριτικός λογοτεχνίας.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΟ EMAIL ΣΑΣ

Εγγραφείτε στο Newsletter μας για να λαμβάνετε κάθε μέρα στο email σας τα σημαντικότερα άρθρα του «Σαν Σήμερα .gr»


ΜΟΝΑΔΙΚΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΜΕΛΟΥΣ

premium Γίνε συνδρομητής με μόλις 8 € / μήνα, στήριξε τον αγαπημένο σου ιστότοπο
και απόλαυσε premium περιεχόμενο, χωρίς διαφημίσεις!

ΜΑΘΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ