Ο γιος μου

Γιε μου,
μοναχοπαίδι μου, 
εσύ που δε σ’ είχα ποτέ, 
σήμερα θα ’σουν άντρας.

Κινείται
στον αέρα,
άσαρκος, χωρίς όνομα.
Καμιά φορά

έρχεται
και ακουμπάει το κεφάλι, 
πιο ελαφρύ κι απ' τον αέρα, 
στον ώμο μου

τον ρωτάω,
Γιε μου,
πού μένεις, 
πού κρύβεσαι;

Μου απαντά 
με παγωμένη ανάσα,
Δεν πρόσεξες
αν και σε φώναζα

και ξαναφώναζα 
κι ακόμα σε φωνάξω 
από έναν τόπο 
πέρα από τόπους,

πέρα από αγάπη,
όπου τίποτα,
το κάθε τι,
θέλει να γεννηθεί.

Μετάφραση: Στρατής Χαβιαράς