Εσπερινός

Κατάκορφα το βράδυ βράδυ στα βουνά,
όταν ο ήλιος βασιλεύη δοξασμένος
με φωτοβόλα σύννεφα στεφανωμένος,
και πλέει ο κόσμος σε πελάγη φωτεινά,

το βράδυ βράδυ στ’ ουρανού την αγκαλιά,
σαν σε καθρέφτη ξάστερο ζωγραφισμένα,
στέκουν τα δέντρα του βουνού σκοτεινιασμένα,
ακίνητα στα ύψη των, στη σιγαλιά.

Μοιάζουν με μαύρους, ρασοφόρους καλογήρους,
που πέμπουνε την βραδινή των προσευχή
απ’ την αγία, την ολόφωτη ψυχή,
ορθοί στους αναρίθμητους των χρόνων γύρους.