Anima Rerum

- Κατάρτι, που σε δέρνουνε του ωκεανού οι ανέμοι
του λόγγου πράσινο δεντρί, σκληρά ξεριζωμένο,
τ’είν’ η χλωμάδα η μυστική, που στην κορφή σου τρέμει;
- Να ξαποστάσει εκάθησε πουλάκι πλανημένο.