Αποφθέγματα

Αυτοί που καθιστούν μια ειρηνική επανάσταση αδύνατη, κάνουν μια βίαιη επανάσταση αναπόφευκτη.

Οι άνθρωποι είναι συντηρητικοί ως προς αυτό που κατέχουν και επαναστάτες ως προς αυτό που κατέχουν οι άλλοι.

Εις νόμος απαιτείται εις αυτήν τη χώραν, ο οποίος να επιτάσσει την εφαρμογήν όλων των υπολοίπων νόμων.

Μπορεί πολιτική να σημαίνει την τέχνη τού να κάνεις, δημόσια, πράγματα που ντρέπεσαι να κάνεις ή και να ομολογήσεις στο σπίτι σου.

Αν γίνει ποτέ ξανά πόλεμος στην Ευρώπη, θα ξεκινήσει από κάτι τελείως ηλίθιο που θα συμβεί στα Βαλκάνια.

Αν οι υπουργοί των Εξωτερικών ακολουθούσαν πάντοτε τους ηγεμόνες τους στο μέτωπο, θα γίνονταν λιγότεροι πόλεμοι.

Άνευ παραβιάσεως του Συντάγματος αδύνατον είναι να ζήση κυβέρνησις επί μίαν ημέραν.

Αριστερός: ένας λάτρης της εξουσίας, χωρίς εξουσία.

Αυτοί που δημιουργούν (αγάλματα, ποιήματα, συμφωνίες) αξίζουν περισσότερο θαυμασμό από αυτούς που κυβερνούν (υπηρέτες, υπαλλήλους ή λαούς). Η δημιουργία αντιπροσωπεύει πιο πολλά από την εξουσία, η τέχνη πιο πολλά από την πολιτική. Τα έργα είναι αθάνατα, όχι οι πόλεμοι, ούτε οι χοροί των πραγμάτων.

Αυτοί που είναι εναντίον της πολιτικής είναι υπέρ της πολιτικής που τους επιβάλλεται.

Γιατί, αν και είμαι ο ηγέτης αυτής της χώρας, ταξιδεύω πάντα στην τρίτη θέση του τρένου; Επειδή δεν υπάρχει τέταρτη.

Δεν μου φταίνε οι θεσμοί και τα συστήματα, αλλά η ικανότητα του Έλληνα να εξευτελίζει κάθε θεσμό και κάθε σύστημα.

Δεν μπορείς να εξαναγκάζεις ανθρώπους να υπακούουν πάντα δια της βίας. Γι’ αυτό οι ελίτ χρησιμοποιούν «συστήματα κατήχησης» για να σιγουρέψουν, δηλαδή, με συγκατάθεση αυτό που θέλουν να κάνουν.

Δεν μπορείς να πολεμήσεις τον κόσμο μόνος σου...Ο τρόπος για να πολεμήσεις τον κόσμο είναι μέσω της οργάνωσης...

Δεν μπορώ να καταλάβω τι έχουν εναντίον του Τζίμι Κάρτερ. Ο άνθρωπος δεν έχει κάνει απολύτως τίποτα.

Δεν πρέπει να εξετάζουμε τη νομοθεσία υπό το πρίσμα των καλών που θα επιφέρει αν εφαρμοστεί σωστά, αλλά υπό το πρίσμα των δεινών που θα επιφέρει αν εφαρμοστεί λάθος.

Δεν υπάρχει σήμερα περισσότερη ηθική στις παγκόσμιες υποθέσεις, απ’ όση υπήρχε την εποχή του Τσέγκις Χαν.

Διαλέγω να είμαι με τον Θουκυδίδη και τον Χρυσόστομο και όχι με τον Μαρξ, διότι διαλέγω τη νηφάλιο μέθη της αμφιβολίας και όχι την υπνηλία της βεβαιότητας.

Δύο είναι οι εχθροί της πολιτικής και του πολιτισμού: ο λαϊκισμός και ο ελιτισμός.

Εάν άγγελοι κυβερνούσαν τους ανθρώπους δεν θα μας ήταν απαραίτητοι ούτε οι εσωτερικοί, ούτε οι εξωτερικοί έλεγχοι στην κυβέρνηση. Όταν, όμως, διαμορφώνεις ένα τύπο διακυβέρνησης όπου άνθρωποι θα διοικούν άλλους ανθρώπους η μεγάλη δυσκολία έγκειται στο εξής: θα πρέπει πρώτα να δώσεις τη δύναμη στην κυβέρνηση να ελέγχει αυτούς που κυβερνά και έπειτα να την υποχρεώσεις να ελέγχει τον εαυτό της.