Παροιμίες

Είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα…κι ο πετεινός τσατίστηκε και του ’ριξε ροχάλα.
Ελλάδα

Έχασε το γάιδαρο και χολιάζει (λυπάται) το σαμάρι…
Ελλάδα

Ήταν στραβό το κλήμα, το ’φαγε κι ο γάιδαρος.
Ελλάδα

Και τα βαριά στο γάιδαρο και τα ελαφριά στο γάιδαρο. (Τα βάρη φορτώνονται στους ταπεινούς, τους αδύναμους.)
Ελλάδα

Κάλλιο γάιδαρος δικός μου, παρά νιο άλογο και ξένο.
Ελλάδα

Κάλλιο γαϊδουρόδενε παρά γαϊδουρογύρευε. (προνοητικότητα)
Ελλάδα

Κάνε αστείο σε γαϊδούρι και θα φας κλοτσιά στη μούρη.
Ελλάδα

Κάποιου του χάριζαν γάιδαρο και αυτός τον κοίταζε στα δόντια.
Ελλάδα

Κατά φωνή κι ο γάιδαρος… (Είχαμε την κουβέντα κάποιου κι εμφανίστηκε.)
Ελλάδα

Κουτσαίνει ο γάιδαρος απ’ τ’ αυτί; (νάζια)
Ελλάδα

Μεγάλωσε το γαϊδουράκι, μίκρυνε το σαμαράκι.
Ελλάδα

Μη μας βγάλουν στο γομαροπάζαρο… (Μη μας ρεζιλέψουν)
Ελλάδα

Ξένο γάιδαρο καβαλικεύεις; Γρήγορα θα σε γκρεμίσει…
Ελλάδα

Ο γάιδαρος βόσκει εκεί που τον δένουν.
Ελλάδα

Ο πεινασμένος γάιδαρος, ξυλιές δεν προσμετράει. (Οι φτωχοί υπομένουν)
Ελλάδα

Όλοι με χρυσά βελούδα… Ποιος βοσκάει τη γαϊδούρα; (Όλοι θέλουν να κάνουν το αφεντικό. Ποιος θα δουλέψει;)
Ελλάδα

Όποιος παίζει με το γάιδαρο, κλοτσιά έχει να φάει.
Ελλάδα

Όποιος πονά, γαϊδουρινά φωνάζει!
Ελλάδα

Όποιος τσινάει τα γαϊδούρια, ακούει τις πορδές τους ή τους γκαρισμούς του. (συνέπειες)
Ελλάδα

Όσο κάθεται ο γάιδαρος μεγαλώνει η ουρά του (ή τ’ αυτιά του).
Ελλάδα