Αγία Σάρα

Η Μαύρη Σάρα δεν έχει ανακηρυχθεί επίσημα Αγία από τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Φαίνεται, όμως, λογικό η προστάτιδα ενός λαού που ζει στο περιθώριο να είναι και η ίδια περιθωριακή...

Κάθε χρόνο στις 24 Μαΐου στο Saintes-Maries-de-la-Mer (Αγίες Μαρίες της Θάλασσας), μία γαλλική κωμόπολη 2.500 κατοίκων στο Δέλτα του Ροδανού, καταφθάνουν χιλιάδες ρωμαιοκαθολικοί τσιγγάνοι, από κάθε γωνιά της Ευρώπης, για να προσκυνήσουν την προστάτιδά τους Αγία Σάρα, γνωστή και ως Μαύρη Σάρα, λόγω του χρώματος του δέρματός της.

Η Μαύρη Σάρα δεν έχει ανακηρυχθεί επίσημα αγία από τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Φαίνεται, όμως, λογικό η προστάτιδα αγία ενός λαού που ζει στο περιθώριο να είναι και η ίδια περιθωριακή.

Κατά την παράδοση, η Μαύρη Σάρα ήταν παρακόρη της Μαρίας, μητέρας του Ιακώβου, και της Μαρίας Σαλώμης, που ήταν θείες του Ιησού Χριστού. Μετά τη Σταύρωση, οι Ρωμαίοι έβαλαν τις τρεις γυναίκες σε μία βάρκα χωρίς κουπιά και τις έριξαν στη θάλασσα, που τις ξέβρασε στην Καμάργκ, μία κτηνοτροφική περιοχή της νότιας Γαλλίας.

Σχετικά

Αναφορές στην Αγία Σάρα γίνονται στις ταινίες του σπουδαίου γαλλοτσιγγάνου σκηνοθέτη Τόνι Γκατλίφ «Κυνηγημένοι από τους Ναζί» (Korkoro) και «Latcho Drom» (Καλό Ταξίδι), καθώς και στο μυθιστόρημα του Πάουλο Κοέλιο «Η μάγισσα του Πορτομπέλο».