Γκι Ντεμπόρ

Ο Γκι Ντεμπόρ (Guy Debord) ήταν γάλλος θεωρητικός του Μαρξισμού, συγγραφέας και κινηματογραφικός παραγωγός. «Είμαι ένας σπουδαίος επαγγελματίας, αλλά δεν ξέρω τίνος πράγματος» είχε πει αυτοσαρκαζόμενος.

Ο Γκι Ντεμπόρ υπήρξε μέλος της Λετριστικής Διεθνούς (Internationale Lettriste), ιδρυτικό μέλος της Καταστασιακής Διεθνούς (Internationale Situationniste) και περιστασιακό μέλος της οργάνωσης «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» (Socialisme ou Barbarie) του Κορνήλιου Καστοριάδη. Είναι γνωστός για το βιβλίο του «Η Κοινωνία του Θεάματος» («La Société du spectacle», 1967) που επηρέασε πολλά θεωρητικά ρεύματα της Νέας Αριστερός στη δεκαετία του ‘70.

Ο Γκι Λουί Ντεμπόρ γεννήθηκε στο Παρίσι στις 28 Δεκεμβρίου 1931. Σε νεαρή ηλικία έχασε τον πατέρα του, που ήταν φαρμακοποιός και μεγάλωσε με τους παππούδες του στην Ιταλία και μετέπειτα στη Γαλλία. Τα γυμνασιακά του χρόνια τα πέρασε στις Κάννες, όπου ενδιαφέρθηκε για τον κινηματογράφο. Ξεκίνησε σπουδές νομικής στο Παρίσι, αλλά τις εγκατέλειψε για να γίνει συγγραφέας. Αντιτάχθηκε στον Πόλεμο στην Αλγερία και συμμετείχε στις μεγάλες διαδηλώσεις στο Παρίσι, που ζητούσαν την παραχώρηση ανεξαρτησίας στη γαλλική αυτή αποικία.

Σε ηλικία 18 ετών εντάχθηκε στο πρωτοποριακό κίνημα του Λετρισμού, που είχε τις ρίζες του στις θεωρίες του Σουρεαλισμού και του Ντανταϊσμού. Η Διεθνής του Λετρισμού που τη διοικούσε αυταρχικά ο ιδρυτής της Ιζιντόρ Ιζού δεν ταίριαζε με την αναρχίζουσα ιδιοσυγκρασία του Ντεμπόρ, ο οποίος προκάλεσε σχίσμα, που οδήγησε το 1957 στην ίδρυση της Καταστασιακής ή Σιτσουανιστικής Διεθνούς, η οποία συνέβαλε στην έκρηξη του Γαλλικού Μάη του ‘68. Το κίνημα αυτό, που διαλύθηκε το 1972 με πρωτοβουλία του Ντεμπόρ, αντλούσε ιδέες από τον ελευθεριακό Μαρξισμό και τις καλλιτεχνικές πρωτοπορίες του 20ού αιώνα.

Στις 14 Νοεμβρίου 1967, ο Γκι Ντεμπόρ κυκλοφόρησε το πιο γνωστό του βιβλίο με τίτλο «Η Κοινωνία του θεάματος», στο οποίο παρουσίαζε 221 θέσεις με τις οποίες προσπάθησε να διαλύσει τις ασφάλειες του βιομηχανικού κόσμου. Με ιδιαίτερη σφοδρότητα επιτίθεται κατά των «νέων αφεντικών» στο χώρο των μέσων ενημέρωσης, της διαφήμισης και του θεάματος. Η δικαίωσή του τα τελευταία χρόνια της ζωής του, με το CNN και τον μπερλουσκονισμό, δεν τον ικανοποιούσε.

Παράλληλα με το συγγραφικό του έργο, ο Γκι Ντεμπόρ ασχολήθηκε με τον κινηματογράφο με την οικονομική βοήθεια του εκδότη Ζεράρ Λεμποβισί. Πιστός στις θέσεις του, ήταν αντίθετος με τον κινηματογράφο ως θέαμα και η πρώτη του ταινία «Hurlements en faveur de Sade» («Ουρλιαχτά για χάρη του Σαντ», 1952) δεν έχει καθόλου εικόνα, παρά μόνο αποσπάσματα διαλόγων διάρκειας 20 λεπτών διάσπαρτα μέσα σε 60 λεπτά σιωπής.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Γκι Ντεμπόρ ζούσε απομονωμένος και αρνούνταν κάθε δήλωση, συνέντευξη ή επαφή. Αυτοκτόνησε με πυροβόλο όπλο στο αγρόκτημά του στο Σαμπό της κεντρικής Γαλλίας στις 30 Νοεμβρίου 1994.