Κερτ Ράσελ

Ο Κερτ Ράσελ (Kurt Russell) είναι αμερικανός ηθοποιός, που ξεκίνησε την καριέρα του ως παιδί-θαύμα τη δεκαετία του ‘60 και μεταπήδησε ομαλά στον κινηματογράφο των ενηλίκων. Έπαιξε ως έφηβος σε παιδικές ταινίες της Ντίσνεϊ και στην συνέχεια πρωταγωνίστησε σε ταινίες δράσης.

Ο Κερτ Ράσελ γεννήθηκε στις 17 Μαρτίου 1951 στο Σπρίνγκφιλντ της Μασαχουσέτης και σε ηλικία τεσσάρων ετών μετακόμισε με την οικογένειά του στο Λος Άντζελες, όπου ο πατέρας του Νιλ Ράσελ, πρώην επαγγελματίας παίκτης του μπέιζμπολ, ξεκίνησε μία νέα καριέρα ως ηθοποιός, με παρουσία κυρίως στη δημοφιλή τηλεοπτική σειρά γουέστερν «Bonanza».

Ντεμπούτο σε ηλικία 11 ετών

Ο νεαρός Ράσελ βάδισε στα χνάρια του πατέρα του. Ενδιαφέρθηκε για το μπέιζμπολ και ξεκίνησε καριέρα ηθοποιού. Το 1962 έκανε το ντεμπούτο του στην τηλεόραση, στις σειρές «Ντένις ο Τρομερός («Dennis the Menace») και «The Dick Powell Theatre». Την ίδια χρονιά έκανε ένα δοκιμαστικό για την ταινία «Safe at Home!», ελπίζοντας να συναντήσει τους μύθους του μπέιζμπολ Μίκι Μαντλ και Ρότζερ Μάρις, αλλά δεν επιλέχθηκε στο καστ της ταινίας. Αργότερα, πρωταγωνίστησε στην τηλεοπτική σειρά «The Travels of Jaimie McPheeters» (1963–1964) και είχε ρόλους στις σειρές «Ο άνθρωπος της UNCLE» («The Man από το U.N.C.L.E») και «Gilligan’s Island».

Το 1963 πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο με το μιούζικαλ του Νόρμαν Τόρογκ «Ξανθιές, μελαχρινές, μ’ αρέσουν όλες» («It Happened at the World's Fair»). Το 1966 έπαιξε στο «Follow Me, Boys!», την πρώτη από τις ταινίες του Γουόλτ Ντίσνεϊ και ακολούθησαν οι ταινίες «The Computer Wore Tennis Shoes» (1969) και «Superdad» (1973). Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου συνέχισε να παίζει μπέιζμπολ και αργότερα συμμετείχε σε ομάδες μικρών κατηγοριών. Το 1973 ένας σοβαρός τραυματισμός τερμάτισε την καριέρα του στο μπέιζμπολ.

Στη συνέχεια επικεντρώθηκε στην υποκριτική, και σε αντίθεση με πολλούς παιδικούς ηθοποιούς μεταπήδησε εύκολα σε ρόλους ενηλίκων. Κέρδισε ιδιαίτερη αναγνώριση για τους ρόλους του στις τηλεταινίες «The Deadly Tower» (1975), στην οποία έπαιξε ένα δολοφόνο, και «Elvis» (1979), στην οποία υποδύθηκε τον βασιλιά του ροκ εν ρολ. Η δεύτερη ταινία σκηνοθετήθηκε από τον Τζον Κάρπεντερ, με τον οποίο συνεργάστηκε σε αρκετές ταινίες τα επόμενα χρόνια.

Η πρώτη ήταν το 1981 στο κλασικό θρίλερ δράσης «Απόδραση από τη Νέα Υόρκη» («Escape from New York», 1981). Ο Ράσελ υποδύθηκε τον Σνέικ Πλίσκεν, έναν ήρωα του πολέμου που έγινε εγκληματίας και εκτίει την ποινή του στη φυλακή υψίστης ασφαλείας του Μανχάταν. Εκεί τον ανακαλύπτουν αμερικανοί αξιωματούχοι και δεσμεύονται να τον απελευθερώσουν αν μπορέσει να σώσει τον πρόεδρο των ΗΠΑ, του οποίου το αεροπλάνο έχει συντριβεί. Η ταινία, που έγινε αντικείμενο λατρείας με το πέρασμα των χρόνων, ανέδειξε τον Ράσελ σε κινηματογραφικό αστέρα πρώτου μεγέθους.

Ο Ράσελ συνεργάστηκε ξανά με τον Κάρπεντερ στην ταινία τρόμου «Η Απειλή» («The Thing», 1982) και στη συνέχεια πρωταγωνίστησε με τη Μέριλ Στριπ στο φημισμένο δράμα του Μάικ Νίκολς «Η εξαφάνιση της Κάρεν Σίλκγουντ» («Silkwood», 1983). Το 1984 έπαιξε στη ρομαντική κωμωδία του Τζόναθαν Ντέμι «Στρατιώτες δίχως όπλα» («Swing Shift»), στην οποία συμμετείχε η Γκόλντι Χόουν. Αν και η ταινία ήταν απογοητευτική, ο Ράσελ και η Χόουν έγιναν ένα από τα πιο ανθεκτικά ζευγάρια του Χόλιγουντ.

Στη συνέχεια πρωταγωνίστησε σε μία σειρά από αστυνομικά δράματα, με κορυφαίο το «Τεκίλα Σάνραϊζ» («Tequila Sunrise», 1988), μία ταινία για τον κόσμο των ναρκωτικών, με συμπρωταγωνιστές τον Μελ Γκίμπσον και τη Μισέλ Πφάιφερ. Το 1989, συνεργάστηκε με τον Σιλβέστερ Σταλόνε στην κωμωδία δράσης «Τάνγκο και Κας» («Tango & Cash»), που χτυπήθηκε από την κριτική, αλλά σημείωσε εμπορική επιτυχία.

«Κύματα Φωτιάς» και «Απόδραση από το Λος Άντζελες»

Ο Ράσελ απέσπασε καλύτερες κριτικές για το ρόλο του στην περιπέτεια του Ρον Χάουαρντ «Κύματα Φωτιάς» («Backdraft», 1991), με ήρωες πυροσβέστες από το Σικάγο και για την παρουσία του στο γουέστερν του ελληνοαμερικανού Τζορτζ Κοσμάτος «Σύγκρουση στον Πράσινο Βάλτο» («Tombstone», 1993), όπου υποδύθηκε τον σερίφη Γουάιτ Ερπ. Αφού έπαιξε στην ταινία επιστημονικής φαντασίας του Ρόναλντ Έμεριχ «Stargate» (1994), επανέλαβε το ρόλο του Σνέικ Πλίσκεν στην ταινία του Κάρπεντερ «Απόδραση από το Λος Άντζελες» («Escape from L.A.», 1996), η οποία απογοήτευσε τους φίλους του είδους.

Ο Κερτ Ράσελ παρέμεινε περιζήτητος ηθοποιός και στο νέο αιώνα. Το 2004 πρωταγωνίστησε στο αθλητικό δράμα «Το Θαύμα» («Miracle») με θέμα την επικράτηση της ομάδα χόκεϊ επί πάγου των ΗΠΑ επί των Σοβιετικών στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1980 στο Λέικ Πλάσιντ της Νέας Υόρκης.

Δύο χρόνια αργότερα εμφανίστηκε στην περιπέτεια του Βόλφγκανγκ Πέτερσεν «Poseidon», ένα ριμέικ της ταινίας του 1972 σχετικά με το ναυάγιο ενός κρουαζιερόπλοιου και τις προσπάθειες των επιβαινόντων να διασωθούν.

Οι συνεργασίες με τον Ταραντίνο

Το 2007 ξεκίνησε τη συνεργασία του με τον Κουέντιν Ταραντίνο στο θρίλερ «Death Proof», στο οποίο υποδυόταν ένα ψυχοπαθή δολοφόνο. Επανασυνδέθηκε με τον Ταραντίνο στις ταινίες «Οι μισητοί οκτώ» («The Hateful Eight», 2015) και «Κάποτε στο Χόλιγουντ» («Once Upon a Time in Hollywood», 2019).

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έπαιξε σε δύο ταινίες (την έβδομη και την όγδοη) της κινηματογραφικής σειράς «Οι μαχητές των δρόμων» («The Fast and the Furious») και το 2017 στους «Φύλακες του Γαλαξία 2» («Guardians of the Galaxy Vol. 2»), με πρωταγωνιστές μία ομάδα υπερηρώων της Μάρβελ. Το 2018 υποδύθηκε τον Άγιο Βασίλη στην οικογενειακή κωμωδία «The Christmas Chronicles» και η συμβία του Γκόλντι Χόουν τη σύζυγό του. Το ζευγάρι έπαιξε και στη συνέχεια της ταινίας «The Christmas Chronicle 2» (2020).