Μαξ φον Σίντοφ

Μαξ φον Σίντοφ (1929 – 2020)
Μαξ φον Σίντοφ (1929 – 2020)

O Μαξ φον Σίντοφ (Max von Sydow) ήταν σουηδός ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, που ταυτίστηκε με το ζοφερό σύμπαν των ταινιών του συμπατριώτη του σκηνοθέτη Ίνγκμαρ Μπέργκμαν. Ο πλέον εμβληματικός του ρόλος είναι στην ταινία του Μπέργκμαν «Η Έβδομη Σφραγίδα» (1957), όπου παίζει σκάκι με τον Θάνατο. Ο Μαξ φον Σίντοφ είχε και μία αξιοσημείωτη διεθνή καριέρα, με ταινίες όπως «Η Ωραιότερη Ιστορία του Κόσμου» (1965) και «Ο Εξορκιστής» (1973). Οι νεώτεροι θα τον θυμούνται από τις συμμετοχές του στο έβδομο επεισόδιο της κινηματογραφικής σειράς «Ο Πόλεμος των Άστρων» («Η Δύναμη ξυπνάει») και το επιτυχημένο τηλεοπτικό σίριαλ «Game of Thrones».

O Καρλ Άντολφ φον Σίντοφ γεννήθηκε στις 10 Απριλίου 1929 στην πόλη Λουντ της Σουηδίας. Γιος ενός γερμανικής καταγωγής εθνολόγου και μιας δασκάλας, σπούδασε την υποκριτική στη Σχολή του Βασιλικού Δραματικού Θεάτρου της Στοκχόλμης (1948-1951) και γρήγορα καθιερώθηκε ως ένας από τους πολλά υποσχόμενους νέους ηθοποιούς της Σουηδίας. Συμμετείχε σε παραστάσεις ρεπερτορίου στο Δημοτικό Θέατρο Νόρτσεπινγκ - Λίντσεπινγκ (1951-1953), στο Δημοτικό Θέατρο στο Χέλσινγκμποργκ (1953-1955), στο Δημοτικό Θέατρο του Μάλμοε (1955-1960) και στο Βασιλικό Δραματικό Θέατρο της Στοκχόλμης (1960-1962), όπου διακρίθηκε σε έργα κυρίως του Σαίξπηρ και του Άρθουρ Μίλερ.

O Μαξ φον Σίντοφ στην «Έβδομη Σφραγίδα» (1957) Πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο το 1949 με ένα μικρό ρόλο στη δραματική ταινία του Αλφ Σιόμπεργκ «Bara en mor». Η πρώτη του ταινία με τον Μπέργκμαν ήταν «Η έβδομη σφραγίδα» («Det Sjunde inseglet», 1957), στην οποία ενσαρκώνει έναν αποστεωμένο ιππότη που παίζει μία παρτίδα σκάκι με τον Θάνατο. Η αυστηρότητα και η πνευματικότητα των χαρακτήρων που ενσάρκωνε, σε συνδυασμό με το επιβλητικό παρουσιαστικό του και την υποβλητική μπάσα φωνή του, συνέβαλαν σημαντικά στη ζοφερή ατμόσφαιρα και τον διφορούμενο χαρακτήρα των ταινιών του σπουδαίου σουηδού σκηνοθέτη.

Οι συνεργασίες με τον Μπεργκμαν

Ο Μαξ Φον Σίντοφ έπαιξε σε πολλές ταινίες του Μπέργκμαν, όπως «Ο άνθρωπος με τα δύο πρόσωπα» («Ansiktet», 1958), «Η πηγή των παρθένων» («Jungfrukallan», 1960), «Μέσα από τον σπασμένο καθρέφτη» («Sasom i en Spegel», 1961), «Χειμερινό φως» («Nattvardsgastema», 1963), «Η Ντροπή» («Skammen», 1968) και «Το Πάθος» («En Passion», 1969).

Στο μεσουράνημα της καριέρας του στη Σουηδία, εμφανίστηκε και σε αμερικανικές ταινίες, ενσαρκώνοντας τον Χριστό στο θρησκευτικό δράμα του Τζορτζ Στίβενς «Η ωραιότερη ιστορία του κόσμου» («The Greatest Story Ever Told», 1965) και τον φανατικό ιεραπόστολο στην ταινία εποχής του Τζορτζ Ρόι Χιλ «Χαβάη» («Hawaii», 1966). Στις κατοπινές αγγλόφωνες ταινίες του περιλαμβάνονται η κλασική ταινία τρόμου του Γουίλιαμ Φρίντκιν «Ο Εξορκιστής» («The Exorcist», 1973), το πολιτικό θρίλερ του Σίντνεϊ Πόλακ «Οι τρεις μέρες του Κόνδορα» («Three Days of the Condor», 1976) και το ιστορικό δράμα του Στιούαρτ Ρόζενμπεργκ «Το ταξίδι των καταραμένων» («Voyage of the Damned», 1976).

O Μαξ φον Σίντοφ ως Χριστός στην «Ωραιότερη Ιστορία του Κόσμου» (1965)Τη δεκαετία του ‘80 η καριέρα του παρουσίασε κάμψη, με ρόλους σε αδιάφορες ταινίες. Είχε όμως αξιομνημόνευτες στιγμές στις ταινίες «Τζέιμς Μποντ, Πράκτωρ 007: Ποτέ Μη Ξαναπείς Ποτέ» («Never Say Never Again», 1983), «Ο εφιάλτης του προέδρου» («Dreamscape», 1984) και «Η Χάνα και οι αδελφές της» («Hannah and Her Sisters», 1986) του Γούντι Άλεν.

Υποψηφιότητες για Όσκαρ

Το 1987 η καριέρα του πήρε και πάλι τα πάνω της με τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στην πολυβραβευμένη ταινία του δανού σκηνοθέτη Μπίλε Άουγκουστ «Πέλε ο κατακτητής» («Pelle erobreren»). Για την ερμηνεία του προτάθηκε για το Όσκαρ πρώτου ανδρικού ρόλου. Τα επόμενα χρόνια έδωσε έξοχες ερμηνείες στις ταινίες «Ξυπνήματα» («Awakenings», 1990) της Πένυ Μάρσαλ, «Ένα φιλί προτού πεθάνεις» («A Kiss Before Dying», 1991) του Τζέιμς Ντίαρντεν, «Θα σε βρω στον Παράδεισο («What Dreams May Come», 1998) του Βίνσεντ Γουόρντ και «Χιόνι πάνω στους Κέδρους» («Snow Falling on Cedars», 1999) του Σκοτ Χικς.

Στις αρχές τις νέας χιλιετίας εμφανίστηκε στην ταινία επιστημονικής φαντασίας του Στίβεν Σπίλμπεργκ «Minority Report» (2002) και στο βιογραφικό δράμα του Τζούλιαν Σνάμπελ «Το Σκάφανδρο και η Πεταλούδα» («Le Scaphandre et le papillon», 2007). Ο ρόλος του στη δραματική ταινία του Στίβεν Ντάλτρι «Εξαιρετικά δυνατά και απίστευτα κοντά» («Extremely Loud & Incredible Close», 2011) του χάρισε τη δεύτερη υποψηφιότητα για Όσκαρ. Το 2015 εντάχθηκε στο καστ της κινηματογραφικής σειράς «Ο Πόλεμος των Άστρων» κι έπαιξε στην ταινία «Star Wars: Η Δύναμη Ξυπνάει» («Star Wars: The Force Awakens»). Τον επόμενο χρόνο συμμετείχε στον έκτο κύκλο της δημοφιλούς τηλεοπτικής σειράς «Game of Thrones».

Ο Μαξ φον Σίντοφ πέθανε στις 8 Μαρτίου 2020 στην πόλη Σεγιάν της Νότιας Γαλλίας, όπου ζούσε με τη δεύτερη σύζυγό του, τη γαλλίδα ντοκιμαντερίστρια Κατρίν Μπρελέ. Από τον πρώτο του γάμο με τη σουηδέζα ηθοποιό Κριστίνα Όλιν είχε αποκτήσει δύο παιδιά.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΟ EMAIL ΣΑΣ

Εγγραφείτε στο Newsletter μας για να λαμβάνετε κάθε μέρα στο email σας τα σημαντικότερα άρθρα του «Σαν Σήμερα .gr»


ΜΟΝΑΔΙΚΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΜΕΛΟΥΣ

premium Γίνε συνδρομητής με μόλις 8 € / μήνα, στήριξε τον αγαπημένο σου ιστότοπο
και απόλαυσε premium περιεχόμενο, χωρίς διαφημίσεις!

ΜΑΘΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ