Άννα Φόνσου

Η Άννα Φόνσου είναι ελληνίδα ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, με σημαντική παρουσία στα εγχώρια καλλιτεχνικά δρώμενα τη δεκαετία του ‘60. Έχει να επιδείξει αξιοσημείωτο φιλανθρωπικό έργο μέσω της ενασχόλησης της με το «Σπίτι του Ηθοποιού», στο οποίο έχει αφιερωθεί ψυχή τε και σώματι τα τελευταία χρόνια.

Η Άννα Φόνσου γεννήθηκε στις 6 Ιουλίου 1939 στην Καισαριανή και μεγάλωσε στην Τήνο, απ’ όπου η καταγωγή του πατέρα της Γιώργου Φόνσου. Ο πατέρας της ήταν πλανόδιος μανάβης με πνευματικές ανησυχίες και η μητέρα της Ασημίνα Λουκρέζη, εξαδέλφη του ποιητή Ιωάννη Πολέμη.

Λάτρης του κινηματογράφου από μικρή, με ίνδαλμα την αμερικανίδα ηθοποιό Κιμ Νόβακ, δεν άργησε να ακολουθήσει καριέρα ηθοποιού. Έφηβη ακόμη πρωτοπάτησε στο σανίδι στα μέσα της δεκαετίας του ‘50 στο έργο της Άγκαθα Κρίστι «Μάρτυς Κατηγορίας», που είχε ανεβάσει η Κυρία Κατερίνα. Ήταν το «κορίτσι με τα φραουλιά μαλλιά», όπως διαφημίστηκε τότε, η πρώτη της εμφάνιση στο θέατρο.

Όμορφη, ταλαντούχα και σκερτσόζα, δεν άργησε να κάνει και την πρώτη της εμφάνιση στον κινηματογράφο. Ήταν το 1957, όταν έπαιξε σε δύο ταινίες, μία κωμική («Ο Φανούρης και το σόι του») και μία δραματική («Το παιδί του δρόμου»), όπου είχε πρωταγωνιστικό ρόλο. Το 1959 γνώρισε την πρώτη μεγάλη επιτυχία της καριέρας της με την κωμωδία «Το Αγοροκόριτσο», ένα ρόλο που είχε απορρίψει η Αλίκη Βουγιουκλάκη. Στην ταινία που σκηνοθέτησε ο Ντίμης Δαδήρας σε σενάριο του Γιάννη Δαλιανίδη, ερμήνευσε και δύο τραγούδια του Τάκη Μωράκη («Φουντουκάκι» και «Μάκια, Μάκια»).

Η Άννα Φόνσου έπαιξε κωμωδία και δράμα δίπλα σε σημαντικούς ηθοποιούς, όπως ο Κώστας Χατζηχρήστος, ο Λάμπρος Κωνσταντάρας, ο Αλέκος Αλεξανδράκης, ο Νίκος Κούρκουλος, ο Θανάσης Βέγγος, ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ, ο Ανδρέας Μπάρκουλης, ο Στέφανος Ληναίος, ο Ντίνος Ηλιόπουλος και ο Γιάννης Γκιωνάκης και συνεργάστηκε με σκηνοθέτες όπως ο Βασίλης Γεωργιάδης και ο Αλέκος Σακελλάριος.

Διακρίθηκε με τους ρόλους της σε ταινίες όπως «Ένας Δον Ζουάν για κλάματα» (1960), «Το έξυπνο πουλί» (1961) και το «Ποιος Θανάσης» (1969) – στις δύο αυτές ταινίες, που είναι μεταφορά του ίδιου θεατρικού έργου των Τσιφόρου και Βασιλειάδη, με διαφορά οκτώ ετών, παίζει πρώτα δίπλα στον Κώστα Χατζηχρήστο και μετά δίπλα στον Θανάση Βέγγο – «Δέκα μέρες στο Παρίσι» (1962), «Δίψα για ζωή» (1964), «Περάστε την πρώτη του μηνός» (1965), «Η παιχνιδιάρα» (1967), «Η κόμησσα της φάμπρικας» (1969), «Ο Στρατής παραστράτησε» (1969), «Όλοι οι άνδρες είναι ίδιοι» (1969), όπου τραγούδησε το μεγάλο σουξέ εκείνης της εποχής των Σπανού - Σακελλάριου «Θέλω τα όπα μου», «Οι Γενναίοι του Βορρά» (1970), «Διακοπές στο Βιετνάμ» (1971) και «Λυσιστράτη» (1972)

Στις αρχές της δεκαετίας του ‘70, όταν ο ελληνικός εμπορικός κινηματογράφος είχε παρακμάσει, η Άννα Φόνσου εμφανίστηκε σε μία σειρά ερωτικών ταινιών, κυρίως με σκηνοθέτη τον Όμηρο Ευστρατιάδη, που σήμερα θεωρούνται καλτ.

Το ίδιο έντονη με την κινηματογραφική ήταν και η θεατρική της παρουσία τα χρόνια του ‘60. Παντρεμένη με τον θεατρικό επιχειρηματία και πολιτικό μηχανικό Κώστα Παλτόγλου, έλαβε μέρος και πρωτοστάτησε στη δημιουργία σπουδαίων θεατρικών παραστάσεων. Ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της θεατρικής ομάδας «Προσκήνιο» του Αλέξη Σολομού και ανάμεσα στα έργα που έλαβε μέρος και έκαναν πάταγο ήταν η θρυλική «Λούλου» του Φρανκ Βέντεκιντ.

Στο «Προσκήνιο» συνεργάστηκε με τον Αιμίλιο Χουρμούζιο, τον Μάνο Χατζιδάκι, τον Φρίξο Ηλιάδη, τον Γιάννη Μόραλη, όπου παρουσίασαν έργα των Κάφκα, Πιραντέλο, Τένεσι Ουίλιαμς, Ζενέ, Ανούιγ κ.ά. Έχει παίξει σχεδόν όλα τα είδη θεάτρου, όλους, σχεδόν, τους παλιούς και νέους έλληνες συγγραφείς, αλλά και διεθνές ρεπερτόριο, όπως Άλμπι, Ιονέσκο, Σαρτρ, Τσέχοφ, Λόρκα και Μπρεχτ μεταξύ άλλων.

Μετά τη δικτατορία η Άννα Φόνσου ασχολήθηκε με την πολιτική από το μετερίζι της Αριστεράς, αγωνίστηκε για τα δικαιώματα των ηθοποιών και το 1997 με δικά της κεφάλαια ίδρυσε το «Σπίτι του Ηθοποιού», που φιλοξενεί άπορους ηθοποιούς. Για τη φιλανθρωπική της δράση τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών το 2016. Κατά καιρούς ανεβάζει θεατρικές παραστάσεις, τα έσοδα των οποίων διατίθενται επίσης στο «Σπίτι του Ηθοποιού». Στις βουλευτικές εκλογές του 1996 και του 2000 ήταν υποψήφια με το ΚΚΕ και στις εκλογές του 2009 και του 2012 ήταν υποψήφια με το ΠΑΣΟΚ στην Α’ Αθήνας.

Η Άννα Φόνσου εκτός από τον γάμο της με τον Κώστα Παλτόγλου έχει παντρευτεί άλλες δύο φορές, με τον αρχιτέκτονα Νίκο Σοφιανό και τον συνθέτη Τάκη Μπουγά.