Μιχαήλ Θεοτόκης

Ο Μιχαήλ Θεοτόκης υπήρξε γόνος της γνωστής κερκυραϊκής οικογένειας των Θεοτόκηδων, η οποία συμμετείχε με αρκετά μέλη της στην πολιτική ζωή της Ελλάδας. Διετέλεσε δήμαρχος Κερκυραίων (1887-1895), βουλευτής και Πρόεδρος της Βουλής το πρώτο εξάμηνο του 1916.

Γεννήθηκε το 1842 στην Κέρκυρα και ήταν ο μεγαλύτερος αδελφός του πρωθυπουργού Γεωργίου Θεοτόκη και θείος του επίσης πρωθυπουργού Ιωάννη (Τζον) Θεοτόκη.

Τα πρώτα 22 χρόνια της ζωής του τα πέρασε στη γενέτειρά του και στη συνέχεια εργάστηκε για ένα διάστημα στο εξωτερικό, αρχικά στο Λονδίνο και μετά στη Σαγκάη, στη μεγάλη εμπορική εταιρεία ελληνικών συμφερόντων Ροδοκανάκη - Πετροκόκκινου.

Επιστρέφοντας στην Κέρκυρα, ο Μιχαήλ Θεοτόκης αναμίχθηκε στην πολιτική ζωή του νησιού, συμμετέχοντας, όπως ήταν άλλωστε αναμενόμενο, στο Θεοτοκικό κόμμα. Το 1887 εξελέγη δήμαρχος Κερκυραίων, χρονιά που ο μικρότερος αδελφός του εκλέχθηκε για πρώτη φορά βουλευτής. Φρόντισε ιδιαίτερα τον εξωραϊσμό της πόλης και επανεξελέγη το 1891. Κατά τη διάρκεια της δεύτερης δημαρχιακής θητεία του έδωσε εντολή για την κατεδάφιση της Παλαιάς Πύλης (Porta Reale, έργο του 1578), που χώριζε τη συνοικία των αστών από εκείνες των πρώην δουλοπάροικων και συμβόλιζε μια παρωχημένη ταξική διάκριση.

Μετά τη λήξη της δεύτερης δημαρχιακής θητείας του, στις 30 Σεπτεμβρίου 1895, δραστηριοποιήθηκε στην κεντρική πολιτική σκηνή με την παράταξη της οποίας ηγείτο ο αδελφός του και εκπροσώπησε την Κέρκυρα στην εθνική αντιπροσωπεία από το 1899 έως το 1916.

Η Βουλή, από την οποία απουσίαζε το Κόμμα των Φιλελευθέρων λόγω της αποχής του από τις εκλογές της 6ης Δεκεμβρίου 1915, τον εξέλεξε πρόεδρό της στη συνεδρίαση της 22ας Ιανουαρίου 1916, μολονότι ο ίδιος ήταν απών και βρισκόταν στην Κέρκυρα για την κηδεία του αδελφού του Γεωργίου Θεοτόκη, αποδίδοντας έτσι φόρο τιμής στον εκδημήσαντα πολιτικό ηγέτη.

Ο Μιχαήλ Θεοτόκης ανέλαβε τα καθήκοντά του κατά τη συνεδρίαση της 2ας Μαΐου 1916, εξαιτίας του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και των προβλημάτων που είχαν δημιουργηθεί στις συγκοινωνίες, Άσκησε τα καθήκοντα του προέδρου μόνο για ένα μήνα περίπου, γιατί προσβλήθηκε από εξανθηματικό τύφο και πέθανε στις 11 Αυγούστου 1916.