Άλφρεντ Κίνσεϊ

Ο Άλφρεντ Κίνσεϊ (Alfred Kinsey) ήταν αμερικανός ζωολόγος και σεξολόγος. Θεωρείται ένας από τους πιο επιδραστικούς επιστήμονες του 20ού αιώνα, καθώς υπήρξε ο θεμελιωτής της σύγχρονης σεξολογίας, της επιστημονικής μελέτης της ανθρώπινης σεξουαλικής συμπεριφοράς, που συνετέλεσε στη «σεξουαλική επανάσταση» στις δεκαετίες του ‘60 και του ‘70.

Οι σπουδές

Ο Αλφρεντ Τσαρλς Κίνσεϊ γεννήθηκε στις 23 Ιουνίου 1884 στο Χόμποκεν της πολιτείας Νιου Τζέρσεϊ των ΗΠΑ. Ο πατέρας του, φανατικά θρησκευόμενος και αυταρχικός, δίδασκε στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας Στίβενς, ένα ιδιωτικό ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα στο Χόμποκεν και προόριζε τον γιο του για τεχνολογικές σπουδές. Ύστερα από δυο άγονα χρόνια, ο Άλφρεντ έκανε την επανάστασή του, εγκατέλειψε τη σχολή όπου δίδασκε ο πατέρας και γράφτηκε στο Κολέγιο Μπόουντεν για να σπουδάσει βιολογία που τόσο επιθυμούσε. Συνέχισε τις σπουδές του στην εφαρμοσμένη βιολογία στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, από το οποίο αποφοίτησε με ιδιαίτερες τιμές το 1916. Όλα τα προηγούμενα χρόνια οι σχέσεις με τον πατέρα του είχαν διαταραχθεί τόσο πολύ, σε τέτοιο βαθμό που δεν παρέστη στην τελετή αποφοίτησης του γιου του.

Ο Άλφρεντ Κίνσεϊ παρέμεινε στο Χάρβαρντ, διδάσκοντας ζωολογία και βοτανική έως το 1920, οπότε εντάχθηκε στο διδακτικό προσωπικό του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα στο Μπλούμινγκτον, αρχικά ως επίκουρος καθηγητής της ζωολογίας και από το 1929 ως τακτικός καθηγητής. Το 1924 παντρεύτηκε τη φοιτήτρια χημείας Κλάρα Μπράκεν ΜακΜίλεν, με την οποία απέκτησε τέσσερα παιδιά. Στα μέσα της δεκαετίας του ‘30 δημοσίευσε δύο μελέτες του για τις σφήκες, που έγιναν ευμενώς δεκτές από την επιστημονική κοινότητα και τον ανέδειξαν ως αυθεντία στα έντομα αυτά. Ο ίδιος όμως δεν ήταν ευχαριστημένος, επειδή δεν μπορούσε να γίνει δεκτός σ’ ένα πιο προβεβλημένο πανεπιστήμιο.

Αλλαγή πεδίου: “Στροφή” στη μελέτη της σεξουαλικής συμπεριφοράς του ανθρώπου

Έτσι, το 1938 σε μία ασυνήθιστη κίνηση αποφάσισε να αλλάξει πεδίο και μέσω ενός πανεπιστημιακού προγράμματος για τον γάμο άρχισε να μελετά την ανθρώπινη σεξουαλικότητα και για έναν ακόμη λόγο. Από την ερευνητική του εμπειρία είχε διαπιστώσει ότι η επιστήμη ενώ γνώριζε σχεδόν τα πάντα για τη σεξουαλική συμπεριφορά των άλλων ζώων, οι γνώσεις της ήταν σχεδόν μηδαμινές για τη σεξουαλική συμπεριφορά του ανθρώπου.

Τα μαθήματά του προσέλκυαν πλήθος φοιτητών και μέσω αυτών άρχισε την ερευνητική του προσπάθεια. Το 1942 ίδρυσε το Ινστιτούτο για τη Σεξουαλική Έρευνα με χορηγία του ιδρύματος Ροκφέλερ. Οι μελέτες του πάνω στη σεξουαλική ζωή τού ανθρώπου έκαναν ευρύτερα γνωστό το ίδρυμα και τον ίδιο μέσα από τις δημοσιεύσεις τους που λόγω της θεματολογίας τους τραβούσαν το ενδιαφέρον του Τύπου.

Η απρόσμενη επιτυχία και οι αποκαλύψεις του βιβλίου «Η σεξουαλική συμπεριφορά του άρρενος στον άνθρωπο»

Τον Ιανουάριο του 1948, ο Κίνσεϊ και οι συνεργάτες του κυκλοφόρησαν το βιβλίο «Η σεξουαλική συμπεριφορά του άρρενος στον άνθρωπο» («Sexual Behavior in the Human Male»), που σημείωσε απρόσμενη επιτυχία. Παρά τις 804 σελίδες του, το ξηρό επιστημονικό στιλ και το πλήθος των στατιστικών, των πινάκων και των γραφημάτων, πούλησε μέσα σε 3 μήνες 200.000 αντίτυπα. Το βιβλίο, μέσω συνεντεύξεων, περιείχε μία σειρά αποκαλύψεων σχετικά με τη συχνότητα του αυνανισμού, τη μοιχεία και την ομοφυλοφιλία. Κατέγραψε, μεταξύ άλλων, ότι ένας στους δέκα Αμερικανούς είναι ομοφυλόφιλος, το 70% κάνει σεξ με πόρνες, το 35%-45% διατηρεί εξωσυζυγικές σχέσεις κι ένα 17% των κατοίκων αγροτικών περιοχών κάνει σεξ με ζώα. Ένας θρησκευτικός ηγέτης επιτέθηκε στον Κίνσεϊ για τη δημοσίευση «του πιο αντιθρησκευτικού βιβλίου της εποχής μας», κάποιοι επιστήμονες επέκριναν τις μεθόδους του, ενώ άλλοι τον χαρακτήρισαν με δόση υπερβολής «νέο Γαλιλαίο ή Δαρβίνο».

Νέες αντιδράσεις και διακοπή χρηματοδότησης

Το επόμενο μεγάλο έργο του Κίνσεϊ ήταν το βιβλίο «Η σεξουαλική συμπεριφορά του θήλεος στον άνθρωπο» («Sexual Behavior in the Human Female»), που κυκλοφόρησε το 1953. Και αυτό το βιβλίο περιείχε πολλές αποκαλύψεις για θέματα όπως οι γυναικείες πρακτικές του αυνανισμού, η σεξουαλικότητα πριν από τον γάμο και οι εμπειρίες του οργασμού. με τα ποσοστά ομοφυλοφιλίας και τις προγαμιαίες σχέσεις να φθάνουν στο 50% του γυναικείου πληθυσμού. Όπως και στο προηγούμενο έργο του, ο Κίνσεϊ τεκμηρίωσε το τεράστιο χάσμα μεταξύ της κοινωνικής στάσης του ατόμου και της ιδιωτικής του ζωής. Ο Κίνσεϊ δέχτηκε σφοδρότατη κριτική από πολλές πλευρές, συμπεριλαμβανομένης μίας έρευνας του Κογκρέσου για τη χρηματοδότηση του Ινστιτούτου του. Υπό την πίεση της κοινής γνώμης και πολιτικών, το Ίδρυμα Ροκφέλερ διέκοψε τη χορηγία του προς το Ινστιτούτο του Κίνσεϊ.

Τα πορίσματα των ερευνών του βασίστηκαν σε 18.500 προσωπικές συνεντεύξεις, χρησιμοποιώντας τις τεχνικές του Τζορτζ Γκάλοπ για τις δημοσκοπήσεις. Αν και η διεξαγωγή των συνεντεύξεων ήταν προσεκτική και ανταποκρινόταν σε ορισμένα στατιστικά κριτήρια, οι έρευνες δέχθηκαν κριτικές σε δύο σημεία: στο κατά πόσο η δειγματοληψία ήταν αντιπροσωπευτική και στο κατά πόσο μπορούν να είναι αξιόπιστες οι προσωπικές συνεντεύξεις.

O Κίνσεϊ είχε συμπεράνει ότι οι άνδρες δεν αντιπροσωπεύουν δύο ξεχωριστές κατηγορίες, τους ετεροφυλόφιλους και τους ομοφυλόφιλους. «Δεν είναι όλα τα πράγματα μαύρα ή άσπρα. Η ανθρώπινη σκέψη ήταν αυτή που επινόησε τις κατηγοριοποιήσεις κι επεδίωξε την ένταξη συμπεριφορών και γεγονότων σε συγκεκριμένες τυπολογίες. Η βιωμένη πραγματικότητα είναι ένα συνεκτικό σύνολο που εμπεριέχει όλες τις διαστάσεις. Μιλώντας για την ανθρώπινη σεξουαλική συμπεριφορά, όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουμε, τόσο πιο γρήγορα θα αποκτήσουμε ένα βαθμό κατανόησης για τη σεξουαλικότητα».

Ο θάνατος του

Οι εναντίον του επιθέσεις και η αβεβαιότητα για τον μέλλον του Ινστιτούτου κλόνισαν την ήδη εύθραυστη υγεία του. Υπέφερε από την καρδιά του και ύστερα από μία σύντομη νοσηλεία για πνευμονία, πέθανε στο Μπλούμινγκτον στις 25 Αυγούστου 1956, σε ηλικία 62 ετών.

Ο ίδιος πίστευε ότι άφησε ως κληρονομιά στην ανθρωπότητα την επιστημονική αυστηρότητα στη μελέτη της ανθρώπινης σεξουαλικότητας. Αλλά όπως επισημαίνει ο βιογράφος του Τζέιμς Τζόουνς, ο Κίνσεϊ δεν ήταν μόνο επιστήμονας. Ήταν ένας μεταρρυθμιστής, που προσπάθησε ν’ απαλλαγεί από τους προσωπικούς του σεξουαλικούς δαίμονες, ενώ ταυτόχρονα έφερε την επανάσταση στην καταπιεστική κοινωνία στην οποία είχε μεγαλώσει.

Το έργο του Άλφρεντ Κίνσεϊ συνεχίζει το Ινστιτούτο που είχε ιδρύσει το 1942 στο Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα στο Μπλούμινγκτον και σήμερα φέρει το όνομά του. To 2004 ο γνωστός ηθοποιός Λίαμ Νίσον υποδύθηκε τον Άλφρεντ Κίνσεϊ στη βιογραφική ταινία «Kinsey» («Kinsey - Ας Μιλήσουμε για Σεξ», ο ελληνικός τίτλος της) που σκηνοθέτησε ο Μπιλ Κόντον.