Αγία Περπέτουα

Μάρτυρας της Εκκλησίας, η μνήμη της οποίας τιμάται την 1η Φεβρουαρίου. Την ημέρα αυτή γιορτάζουν όσες φέρουν το όνομα Περπέτουα.

Η 22χρονη Περπέτουα καταγόταν από επιφανή οικογένεια της Καρχηδόνας. Συνελήφθη το 203 επί αυτοκράτορος Σεπτιμίου Σεβήρου (193-211) από τον ανθύπατο της Αφρικής Ιλαριανό, μαζί με τους κατηχούμενους Ροβεκάτο και Φιλικητάτη, πιθανώς συζύγους, Σατορνίλο και Σεκούνδο και όλοι τους οδηγήθηκαν στο χιλίαρχο, στον οποίο και ομολόγησαν με παρρησία την πίστη τους στον Χριστό. Ο πατέρας της, άλλοτε με ήπιους λόγους κι άλλοτε με απειλές, επεχείρησε μάταια να τη μεταπείσει και σε μια στιγμή οργής επιχείρησε να της βγάλει τα μάτια.

Λίγες μέρες μετά τη σύλληψή τους βαπτίστηκαν και στη συνέχεια ρίχτηκαν σ’ ένα ανήλιαγο κελί. Οι διάκονοι της εκκλησίας, όμως, δωροδόκησαν τους φύλακες και πέτυχαν τη μεταφορά τους σε καλύτερα κελιά, όπου η Περπέτουα μπορούσε να βλέπει τους συγγενείς της και να τρέφει το παιδί της. Μαζί τους φυλακίστηκε και ο δάσκαλός τους Σάτυρος, μην αντέχοντας να βλέπει τους μαθητές του να υποφέρουν από τα βασανιστήρια.

Ύστερα από παράκληση του αδελφού της, ζήτησε από τον Θεό όραμα, για να πληροφορηθεί για την τύχη της. Είδε, λοιπόν, μία σιδερένια σκάλα, που έφθανε μέχρι τον ουρανό. Και από τις δύο πλευρές της υπήρχαν μπηγμένα ξίφη, δόρατα, άγκιστρα, μαχαίρια και οβελίσκοι, ώστε κάθε αμελής αναβάτης να σκίζεται, ενώ κάτω από τη σκάλα παραμόνευε ένας υπερμεγέθης δράκος, που εκφόβιζε αυτούς που επιχειρούσαν να ανέλθουν.

Ο Σάτυρος, που είχε ήδη ανέλθει τη σκάλα, στράφηκε προς την Περπέτουα και την παρακάλεσε να περπατήσει. Αυτή με θάρρος πάτησε την κεφαλή του δράκου κι άρχισε να ανεβαίνει τη σκάλα. Μόλις πάτησε το τελευταίο σκαλί βρέθηκε σε μεγάλο κήπο, όπου είδε ένα υψηλόσωμο ασπρομάλλη άνδρα που άρμεγε πρόβατα και περιστοιχιζόταν από χιλιάδες πρόσωπα ντυμένα στα λευκά. Της απηύθυνε το λόγο, λέγοντάς της «καλώς ήλθες τέκνον». Της έδωσε να φάει τυρί, ενώ οι παριστάμενοι αναφωνούσαν «Αμήν». Ο ήχος του επιφωνήματος την ξύπνησε. Διηγήθηκε το όραμά της στον αδελφό της κι έδωσε την εξήγηση ότι θα μαρτυρήσουν.

Οι κρατούμενοι οδηγήθηκαν τελικά στον ανθύπατο Ιλαριανό για ανάκριση κι αφού και πάλι αρνήθηκαν να αλλαξοπιστήσουν αποφασίστηκε να ριχτούν στα άγρια θηρία. Το μαρτύριο ορίσθηκε για την εορτή των γενεθλίων του Καίσαρα Γέτα. Πριν από αυτό, η Περπέτουα και οι σύντροφοί της τέλεσαν δείπνο αγάπης προς γενική έκπληξη των συγκρατούμενών τους ειδωλολατρών.

Την ημέρα του μαρτυρίου μπήκαν στο αμφιθέατρο και βάδιζαν χαρούμενοι και υπερήφανοι. Ο Σατουρνίνος, ο Ροβεκάτος, ο Σεκούνδος και ο Σάτυρος δέχθηκαν την επίθεση των άγριων θηρίων και ξεψύχησαν επί τόπου. Η Περπέτουα και Φηλικιτάτη τραυματίστηκαν και στη συνέχεια αποκεφαλίστηκαν.