Φινλάντια

Μουσικό έργο του Ζαν Σιμπέλιους. Φέρει τον αριθμό 26 στην εργογραφία του σπουδαίου φινλανδού συνθέτη και διαρκεί γύρω στα οκτώ λεπτά.

Το 1899 ο Σιμπέλιους συνέθεσε το συμφωνικό ποίημα Φινλάντια (Φινλανδία, Finlandia ο πρωτότυπος τίτλος), συμμετέχοντας στις εορταστικές εκδηλώσεις του φιλανδικού Τύπου. Οι εορτασμοί αυτοί ήταν κατά βάση μια συγκεκαλυμμένη μορφή διαμαρτυρίας για τη λογοκρισία που ασκούσε η τσαρική Ρωσία, η οποία κατείχε τότε τη Φινλανδία.

Το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε στις 2 Ιουλίου 1900 με τον τίτλο Χαρούμενα συναισθήματα για τον ερχομό της Άνοιξης, παρότι πρόθεση του Σιμπέλιους ήταν να αποδώσει με νότες τον πόθο των συμπατριωτών του για ανεξαρτησία. Την ορχήστρα της Φιλαρμονικής Εταιρείας του Ελσίνκι διηύθυνε ο Ρόμπερτ Καγιάνους. Το έργο του Σιμπέλιους απαγορεύτηκε, όχι μόνο στη Φιλανδία, αλλά και στη Γαλλία και τη Γερμανία ή σε άλλες περιπτώσεις παρουσιάσθηκε με διαφορετική ονομασία, επειδή θεωρήθηκε επαναστατικό και δημιουργούσε προβλήματα στις σχέσεις των δύο χωρών με τη Ρωσία.

Ο Ζαν Σιμπέλιους (1865-1957) δεν είναι απλά ένας συνθέτης, αλλά εθνικός ήρωας για τους Φιλανδούς, όπως για μας ο Κολοκοτρώνης. Με τη δράση και το έργο του προσδιόρισε τη «φινλανδικότητα», σε μια εποχή που η χώρα του ήταν υποδουλωμένη στους Ρώσους, ενώ για περίπου επτακόσια χρόνια (12ος - 19ος αιώνας) ανήκε στη Σουηδία. Το συμφωνικό του ποίημα Φινλανδία, με την αυστηρή του εισαγωγή, το γεμάτο πάθος και λυρισμό θέμα του και το συγκινητικό, θριαμβευτικό φινάλε, ενσωμάτωσε τη φιλανδική ψυχή κι έγινε το λάβαρο της ανεξαρτησίας, που επιτεύχθηκε τελικά το 1917 με την επικράτηση των Μπολσεβίκων στη Ρωσία.

Το 1941 κι ενώ ένα μεγάλο τμήμα της Φιλανδίας βρισκόταν υπό την κατοχή της Σοβιετικής Ένωσης, ο Σιμπέλιους αναθεώρησε το έργο. Προσέθεσε στίχους του Βέικο Κοσκενιέμι στο λυρικό του τμήμα, προκειμένου να εμψυχώσει τους αγωνιζόμενους συμπατριώτες του.