Ο χρόνος παίζει άνετα στο δέρμα...σκοράροντας ασταμάτητα. Ν. Βαγενάς
Τι να σκεφτόταν
Το τελευταίο βράδυ στο κελί του
Ο Λάκης Σοφιανός
Περνώντας αστραπιαία η ζωή του
Από της μνήμης την θολή οθόνη;
Τις αλάνες που μεγάλωσε Ορφανός από πατέρα
Κυνηγός στο γήπεδο Κυνηγημένος στη ζωή
Είχε μάθει να κλέβει Για να μπορεί να επιζήσει
Σ' ένα αγώνα πήρε
Και του διατητή το πορτοφόλι!
Τίναζε χούφτα χώμα
Στου αμυντικού τα μάτια να σκοράρει
Κι ένα θρυλικό απόγευμα
Τον φέραν χωροφύλακες με χειροπέδες απ' το κελί του
Να παίξει στο κρίσιμο παιγνίδι ΑΕΚ-ΠΑΟ
Νίκησε η Ένωση με δυό γκολ δικά του
Και τον οδήγησαν αμέσως ξανά
Εκεί από όπου τον είχαν φέρει
(Τα επινίκεια ανήκανε σ' άλλους)
Έτσι πικραμένον
Τον βρήκαν αργότερα κρεμασμένον
Με των παπουτσιών τα κορδόνια στο κελί του
Κι εμείς δεν ψάλαμε ακόμη
Ένα τρισάγιο Για την ανάπαυση της παιδικής
Μ ε τ έ ω ρ η ς
Ψυχής του
Facebook
Google