Αγάπη

Δεντρί, που ανθίζεις στα ψηλά, ο ανθός σου εσείστη ξάφνου
κατά την κόρη όπου έγειρε την ευωδιά να πάρει.

Τερπνά μου εκέντησε η φωνή το νου και την καρδιά μου,
τα σπλάχνα μου άνοιξαν ευθύς, μύρα της γης να πνεύσουν
προς τη χαρά που ευώδαε κι ανάτρεμε ο αιθέρας.

Το αγγελικό έχεις μήνυμα να φέγγεις φως στα μάτια,
ξάφνου ν’ αφήνεις το κορμί, για να ντυθείς τα μύρα,
με τα περίσσια βάλσαμα του Απρίλη εσύ να ζήσεις!

Δώρο δεν είναι του χαμού τ’ ολάσπρο περιστέρι,
που ανιεί σαν άνθια τα φτερά κατά το κάλεσμα σου,
ψηλά το πνεύμα της χαράς, σαν τη φωνή του ελάλει!

Τα μάτια σου έταζαν σ’ εμέ το τάμα της χαράς μου,
κι αστράφτει μέσα μου στο φως το αθάνατο πετράδι.
Παρθένα, όπου στο λόγο σου νιώθω της γης τα κάλλη,
στα μάτια σου είναι η χαραυγή όπου δεν έχει τέλος!…

Σπήλιος Πασαγιάννης
Σπήλιος Πασαγιάννης (1874 - 1910)

έλληνας λογοτέχνης, διηγηματογράφος και ποιητής.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΟ EMAIL ΣΑΣ

Εγγραφείτε στο Newsletter μας για να λαμβάνετε κάθε μέρα στο email σας τα σημαντικότερα άρθρα του «Σαν Σήμερα .gr»


ΜΟΝΑΔΙΚΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΜΕΛΟΥΣ

premium Γίνε συνδρομητής με μόλις 8 € / μήνα, στήριξε τον αγαπημένο σου ιστότοπο
και απόλαυσε premium περιεχόμενο, χωρίς διαφημίσεις!

ΜΑΘΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ