Τόμι Ραμόουν

Ουγγρο-αμερικανός ντράμερ και μάνατζερ του θρυλικού πανκ συγκροτήματος Ramones.

Ο Ταμάς Έρντελι, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στη Βουδαπέστη στις 29 Ιανουαρίου 1952, από γονείς ιουδαϊκού θρησκεύματος. Το 1956 μετανάστευσε με την οικογένειά του στις Ηνωμένες Πολιτείες και μεγάλωσε στη Νέα Υόρκη. Από μικρός ασχολήθηκε με τη μουσική και στα μέσα της δεκαετίας του '50 έπαιζε ντραμς στο γκαράζ-ροκ συγκρότημα Tangerine Puppets, μαζί με τον συμμαθητή του Τζον Κάμινγκς («Τζόνι Ραμόουν»). Το 1970 τον βρίσκουμε βοηθό ηχολήπτη στον λάιβ δίσκο του Τζίμι Χέντριξ «Band of Gypsies».

Τον Μάρτιο του 1974, έκαναν την εμφάνισή τους οι Ramones, που άφησαν το δικό τους ξεχωριστό αποτύπωμα στη ροκ μουσική και επηρέασαν συγκροτήματα, όπως οι Nirvana και οι Green Day. Τους αποτελούσαν ο Τόμι Ραμόουν (μάνατζερ και ντράμερ), ο Τζόι Ραμόουν (τραγούδι), ο Ντι Ντι Ραμόουν (μπάσο) και ο Τζόνι Ραμόουν (κιθάρες). Τα πραγματικά τους επώνυμα ήταν διαφορετικά, αλλά χρησιμοποίησαν όλοι το ίδιο καλλιτεχνικό ψευδώνυμο (από ένα ψευδώνυμο που είχε χρησιμοποιήσει ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ), που έδωσε και το όνομα στο συγκρότημα.

Ο Τόμι Ραμόουν έγραψε δύο τραγούδια για το πρώτο άλμπουμ του συγκροτήματος «Ramones», που κυκλοφόρησε το 1976. Πρόκειται για το εμβληματικό πανκ κομμάτι «Blitzkrieg Bop» και το ποπ-πανκ «I Wanna Be Your Boyfriend». Το 1978 αντικαταστάθηκε από τον Μάρκι Ραμόουν στα ντραμς και συνέχισε τη συνεργασία του με το συγκρότημα ως μάνατζερ και παραγωγός σε δίσκους τους.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του πάλευε με τον καρκίνο, ο οποίος τελικά τον κατέβαλε στις 11 Ιουλίου του 2014. Ήταν το τελευταίο εν ζωή μέλος της αρχικής σύνθεσης των Ramones. Ο Τζόι Ραμόουν είχε πεθάνει στα πενήντα του το 2001 από λέμφωμα, ο Ντι Ντι Ραμόουν στα πενήντα του, επίσης, το 2002 από υπερβολική δόση ναρκωτικών και ο Τζόνι Ραμόουν το 2004, λίγο προτού κλείσει τα 56 του χρόνια, από καρκίνο του προστάτη.

Δισκογραφία του Τόμι Ραμόουν με τους Ramones

• Ramones (1976)
• Leave Home (1977)
• Rocket to Russia (1977)
• It's Alive (1979)
• Too Tough to Die (1984)
• NYC 1978 (2003)