Ιωάννης Χαραλαμπόπουλος

Στρατιωτικός και πολιτικός· από τα ιδρυτικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Στενός συνεργάτης του Ανδρέα Παπανδρέου, διετέλεσε επί σειρά ετών υπουργός στις κυβερνήσεις του και αντιπρόεδρος της κυβέρνησής του από το 1985 έως το 1989.

Ο Ιωάννης Χαραλαμπόπουλος γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 1919 στο Ψάρι Μεσσηνίας. Το 1939 αποφοίτησε από τη Σχολή Ευελπίδων με το βαθμό του ανθυπολοχαγού Μηχανικού και πολέμησε στο αλβανικό μέτωπο κατά τη διάρκεια τού Ελληνοϊταλικού Πολέμου (1940-1941). Ως διοικητής λόχου συμμετείχε στην απελευθέρωση της Βορείου Ηπείρου. Τον Φεβρουάριο τού 1942 διέφυγε στη Μέση Ανατολή, όπου εντάχθηκε στις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις.

Μετά την απελευθέρωση εντάχθηκε και πάλι στο στρατό και με κρατική υποτροφία σπούδασε μηχανολόγος - μηχανικός στο Πολυτεχνείο Γούλιτς του Λονδίνου (1950). Το 1953 διορίστηκε καθηγητής Θερμοδυναμικής στη Σχολή Ευελπίδων και διετέλεσε τεχνικός σύμβουλος τού Υπουργείου Οικονομικών (1954-1958). Το 1961 παραιτήθηκε από το στράτευμα για να πολιτευθεί με την Ένωση Κέντρου. Εξελέγη δύο φορές βουλευτής Μεσσηνίας το 1963 και το 1964.

Αμέσως μετά την επιβολή της απριλιανής δικτατορίας, ίδρυσε μαζί με άλλους αγωνιστές το Εθνικό Κίνημα Δημοκρατικής Αντίστασης (ΕΚΔΑ). Λίγο αργότερα συνελήφθη και εξορίστηκε στη Σύρο, για να αποφυλακιστεί μέσα στο 1967 με αμνηστία. Συνελήφθη εκ νέου τον Αύγουστο του 1968 και παρέμεινε τρία χρόνια φυλακισμένος. Το 1972 ανέλαβε την ηγεσία του ΠΑΚ στην Ελλάδα και κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του Πολυτεχνείου (Νοέμβριος 1973) συνελήφθη και πάλι, βασανίστηκε στην ΕΣΑ και στάλθηκε εξορία στη Γυάρο.

Μετά την επάνοδο της Δημοκρατίας στην Ελλάδα τάχθηκε στο πλευρό του Ανδρέα Παπανδρέου και ήταν ένα από τα ιδρυτικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Εξελέγη βουλευτής στη Β’ Αθηνών στις πρώτες μεταπολιτευτικές εκλογές και έκτοτε εκλεγόταν συνεχώς στην ίδια εκλογική περιφέρεια έως και το 2000. Υπήρξε ένας από τους 24 βουλευτές, οι οποίοι διατέλεσαν ευρωβουλευτές χωρίς να έχουν εκλεγεί, το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ (1 Ιανουαρίου 1981) έως τη διενέργεια των πρώτων εκλογών για την ανάδειξη ευρωβουλευτών (18 Οκτωβρίου 1981).

Στην πρώτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών (1981-1985) και στη συνέχεια αντιπρόεδρος της κυβέρνησης (1985-1988) και υπουργός Εθνικής Άμυνας (1986-1989). Μετά την επάνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία (1993), δεν ανέλαβε κάποιο υπουργικό θώκο, καθώς δεν ήταν αρεστός στο νέο περιβάλλον του Ανδρέα Παπανδρέου. Τον Ιανουάριο του 1996 ήταν υποψήφιος για την πρωθυπουργία, μετά την παραίτηση του Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά δεν κατάφερε να εκλεγεί με αντιπάλους τον Κώστα Σημίτη (που εξελέγη από την κοινοβουλευτική ομάδα), τον Άκη Τσοχατζόπουλο και τον Γεράσιμο Αρσένη.

Το 2001 εξέδωσε τα απομνημονεύματά του «Κρίσιμα Χρόνια: Αγώνες για τη Δημοκρατία, 1936-1996» (εκδ. Προσκήνιο), που θεωρούνται σημαντική πηγή για τη μελέτη της μεταπολεμικής ελληνικής πολιτικής ιστορίας. Στις εκλογές της 7ης Μαρτίου 2004 δεν έθεσε υποψηφιότητα κι έκτοτε αποσύρθηκε από τον πολιτικό προσκήνιο.

Ο Ιωάννης Χαραλαμπόπουλος πέθανε στις 16 Οκτωβρίου 2014, σε ηλικία 95 ετών. Ήταν παντρεμένος με την Άγα Χαραλαμπoπούλου, πρώην πρόεδρο της Ένωσης Γυναικών Ελλάδας (ΕΓΕ). Ήταν πατέρας δύο παιδιών, του δικηγόρου Γιώργου - Ερνέστου Χαραμπόπουλου, βουλευτή του ΠΑΣΟΚ στη Β' Αθηνών (2009-2012) και του επιχειρηματία Χάρη Χαραλαμπόπουλου.