Ανδρέας Πιπίνος

Υδραίος αγωνιστής του ‘21. Ένας από τους σημαντικότερους πυρπολητές στις ναυτικές επιχειρήσεις της Ελληνικής Επανάστασης, εφάμιλλος του Κανάρη.

Ο Ανδρέας Πιπίνος γεννήθηκε στα τέλη του 18ου αιώνα στην Ύδρα και ακολούθησε το ναυτικό επάγγελμα.

Καθ’ όλη τη διάρκεια του Αγώνα φάνηκε πολλαπλά χρήσιμος, χάρη στην ανδρεία και την πειθαρχία που επεδείκνυε. Τον Μάιο του 1821 συμμετείχε υπό τον Παπανικολή στην πυρπόληση τουρκικού δικρότου στην Ερεσό της Λέσβου. Τον Ιούνιο του 1822 συνεργάστηκε με τον Κανάρη στην πυρπόληση τής τουρκικής ναυαρχίδας στο λιμάνι της Χίου και τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου στη ναυμαχία των Σπετσών, όπου διακρίθηκε για την ετοιμότητά του, αναγκάζοντας τον εχθρικό στόλο να απομακρυνθεί προσωρινά για να αποφύγει την πυρπόληση. Έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις εναντίον τού αιγυπτιακού στόλου στη θάλασσα της Σάμου (Αύγουστος του 1824) και στη Σφακτηρία (Μάιος του 1825). 

Μετά την απελευθέρωση διορίστηκε αρχηγός τής Ανατολικής ναυτικής μοίρας, την ίδια ώρα που ο Κανάρης αναλάμβανε τη Δυτική. Αποστρατεύθηκε το 1836 και πέθανε μετά από λίγο καιρό.

Η Ελληνική Πολιτεία τίμησε τον Πιπίνο, δίνοντας το όνομά του σε δύο υποβρύχια του Πολεμικού Ναυτικού. Το πρώτο παρελήφθη από το Πολεμικό Ναυτικό το 1943 και διακρίθηκε σε συμμαχικές επιχειρήσεις κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Παροπλίσθηκε το 1958. Το δεύτερο, κατασκευασμένο στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, καθελκύστηκε στις 6 Οκτωβρίου 2014.