Sultans of Swing

Το πρώτο σινγκλ που κυκλοφόρησαν οι Dire Straits και η πρώτη τους μεγάλη επιτυχία.

Το τραγούδι ηχογραφήθηκε για πρώτη φορά στα Pathway Studios του Βορείου Λονδίνου το 1977 ως δοκιμαστικό (demo). Από στόμα σε στόμα και μέσω κάποιων ραδιοφωνικών σταθμών έγινε γνωστό και προσέλκυσε το ενδιαφέρον των δισκογραφικών εταιρειών. Η Phonogram (σήμερα Universal) τους πρόσφερε συμβόλαιο και το συγκρότημα ξαναμπήκε στο στούντιο τον Φεβρουάριο του 1978 για να το ξαναηχογραφήσει, μαζί με τα υπόλοιπα τραγούδια του πρώτου άλμπουμ τους, με παραγωγό τον Μαφ Γουίγουντ. Τους Dire Straits αποτελούσαν ο Μαρκ Νόπφλερ (φωνητικά, κιθάρα), ο αδελφός του Ντέιβιντ (κιθάρα), ο Τζον Άιλσλι (μπάσο) και ο Πικ Γουίδερς (ντραμς).

Το Sultans of Swing κυκλοφόρησε στις 19 Μαΐου 1978, αλλά παραδόξως πέρασε απαρατήρητο, παρά τις προσδοκίες. Η επιτυχία του αποδείχθηκε βραδυφλεγής και άρχισε να ακούγεται έξι μήνες μετά την κυκλοφορία του πρώτου άλμπουμ του συγκροτήματος, τον Οκτώβριο του 1978. Τους πρώτους μήνες του 1979 ανέβηκε στο Νο10, τόσο του αγγλικού, όσο και του αμερικανικού πίνακα επιτυχιών, βοηθώντας και την επιτυχία του άλμπουμ.

Με τους ντυλανικούς στίχους και το «οικονομικό» παίξιμο στην κιθάρα, το τραγούδι σημάδεψε μια εποχή που σηματοδοτείται από τη φθίνουσα πορεία της μουσικής ντίσκο και την άνοδο του πανκ-ροκ. To Sultans of Swing αναφέρεται στα μέλη ενός τζαζ γκρουπ της εργατικής τάξης, που το μόνο που θέλουν είναι να παίξουν τη μουσική τους και δεν τους ενδιαφέρει η επιτυχία.

Το σόλο του Μαρκ Νόπφλερ στην κιθάρα κατατάχθηκε στην 22η θέση στον κατάλογο με τα καλύτερα κιθαριστικά σόλο, που κατάρτισε το περιοδικό Guitar World. Η απόλυτη ερμηνεία του τραγουδιού είναι η 11λεπτη ζωντανή εκδοχή του στη συναυλία συμπαράστασης για την αποφυλάκιση του Νέλσον Μαντέλα, που δόθηκε στο Γουέμπλεϊ το 1988, με τη συμμετοχή του Έρικ Κλάπτον.