Καισαρίων

Εν μέρει για να εξακριβώσω μια εποχή,
εν μέρει και την ώρα να περάσω,
την νύχτα χθες πήρα μια συλλογή
επιγραφών των Πτολεμαίων να διαβάσω…

Οι άφθονοι έπαινοι κ’ οι κολακείες
εις όλους μοιάζουν. Όλοι είναι λαμπροί,
ένδοξοι, κραταιοί, αγαθοεργοί·
καθ’ επιχείρησίς των σοφοτάτη!
Αν πης για τες γυναίκες της γενιάς - κι αυτές,
όλες η Βερενίκες κ’ οι Κλεοπάτρες θαυμαστές!

Όταν κατόρθωσα την εποχή να εξακριβώσω
θ’ άφηνα το βιβλίο αν μια μνεία μικρή,
κι ασήμαντη, του βασιλέως Καισαρίωνος
δεν είλκυε την προσοχή μου αμέσως...

Α, να· ήρθες συ, με την αόριστη
γοητεία σου!.. Στην ιστορία λίγες
γραμμές μονάχα βρίσκονται για σένα -
κ’ έτσι πιο ελεύθερα σ’ έπλασα μες στον νου μου…
Σ’ έπλασα ωραίο κ’ αισθηματικό.
Η τέχνη μου στο πρόσωπό σου δίνει
μιαν ονειρώδη συμπαθητική εμορφιά…
Και τόσο πλήρως σε φαντάσθηκα,
που χθες την νύχτα, αργά, σαν έσβηνεν
η λάμπα μου - άφησα επίτηδες να σβήνη -
εθάρρεψα που μπήκες μες στην κάμαρά μου,
με φάνηκε που εμπρός μου στάθηκες, ως θα ήσουν
μες στην κατακτημένην Αλεξάνδρεια,
χλομός και κουρασμένος, ιδεώδης εν τη λύπη σου,
ελπίζοντας ακόμη να σε σπλαχνισθούν,
οι φαύλοι που ψιθύριζαν το πολυκαισαρίη…