Εν Πόλει της Οσροηνής

Απ’ της ταβέρνας τον καβγά μάς φέραν πληγωμένο
τον φίλον Ρέμωνα χθες περί τα μεσάνυχτα.
Απ’ τα παράθυρα που αφήσαμεν ολάνοιχτα,
τ’ ωραίο του σώμα στο κρεβάτι φώτιζε η σελήνη...

Είμεθα ένα κράμα εδώ· Σύροι, Γραικοί, Αρμένιοι, Μήδοι.
Τέτοιος κι ο Ρέμων είναι... Όμως, χθες, σαν φώτιζε
το ερωτικό του πρόσωπο η σελήνη,
ο νους μας πήγε στον πλατωνικό Χαρμίδη...