Είναι σαν να τον γνώριζα από καιρό
Σπουδάζει φιλοσοφία
Για να μπορεί να ακούει το MODERN JAZZ QUARTET
Και να υπακούει το σώμα του σε αδυναμίες
με την απόλυτη επικύρωση τού ακριβού μυαλού του
Είναι νέος κι όμορφος
Και στα γαλάζια μάτια του
Δεν καθρεφτίζεται ο ουρανός
Μα μια περίεργη ιδέα τού Μαρκησίου Ντε Σαντ
Του αρέσει ο Αλμπινιόνι
Γιατί βοηθά ν' ανέχεται τον φίλο του
Που εκδίδεται επί χρήμασι
Και χωρίς διαβατήριο
Χτυπάει δύο
Ύστερ' απ' τα μεσάνυχτα
Όλο το πνεύμα των προγόνων του
Έχει ακουμπήσει σκόνη
Πάνω από το φθαρμένο του καφέ πουλόβερ
Απόψε το μόνο πού θέλει
Είναι να κοιμηθεί
Τίποτες άλλο.